Recensie: Zijderups (Cormoran Strike #2)

Titel: Zijderups
Auteur: Robert Galbraith
Serie: Cormoran Strike #2
Genre: Detective, Mystery, Thriller
Verschenen: 13 oktober 2014
Pagina's: 544
Originele titel: The Silkworm
Bindwijze: Paperback
Prijs: 19,99
Cijfer: 8,0 of 5/5 sterren

Wanneer de schrijver Owen Quine verdwijnt, huurt zijn vrouw detective Cormoran Strike in. Ze denkt dat Owen er even tussenuit is - zoals hij wel vaker doet - en ze vraagt Strike hem op te sporen en weer thuis te brengen.

Maar uit Strikes onderzoek blijkt dat er meer speelt dan zijn vrouw vermoedt.
Quine heeft net een manuscript voltooid waarin hij karaktermoord pleegt op bijna iedereen die hij kent. Publicatie van dit verhaal zou vele leven ruïneren, dus er zullen heel wat mensen zijn die hem het zwijgen willen opleggen.

Als Quines lichaam gevonden wordt, blijken de omstandigheden van zijn dood uiterst bizar. In een race tegen de klok probeert Strike het motief te achterhalen van een meedogenloze moordenaar; een moordenaar zoals hij nog nooit is tegengekomen.

Nadat ik twee jaar geleden Koekoeksjong, het eerste boek in deze serie, had gelezen, was ik redelijk benieuwd naar het tweede deel. Helaas voor mij kocht ik het niet toen die verschenen was en kon ik later ook geen matchende editie meer vinden (die van mij zijn groot en niet op pocket-formaat). Na een tijdje zoeken vond ik hem eindelijk, in de V&D. En toen de boeken werden afgeprijsd (dit jaar in maart) sloeg ik toe. Bam!

Daarna duurde het weer een tijdje voordat ik zin had om aan dit boek te beginnen. Zijderups is namelijk een detective en voor dat soort boeken moet ik echt zin hebben om ze niet aan de kant te leggen tijdens het lezen. Een paar dagen geleden begon ik eraan en niet veel later had ik het uit. Vreemd genoeg lees ik dikke boeken in een paar dagen uit, soms sneller dan dunne. Misschien omdat ze spannender zijn?

Ondanks dat het een tijd geleden was dat ik Koekoeksjong had gelezen, had ik bijna geen problemen om weer in het verhaal te komen. Over de zaak die Cormoran moest oplossen wist ik ongeveer nog wat er was gebeurd, maar de details, over Robin en Cormoran zelf, was ik helemaal vergeten. Gelukkig dat er nog het een en ander werd uitgelegd. 

Het is moeilijk te bedenken dat Robert Galbraith J.K. Rowling is. In de schrijfstijl zie niets terug (vergeleken met Harry Potter). Maar als ik het over de genialiteit heb, kan ik met zekerheid zeggen dat dit de bedenker is van Hogwarts, oftewel Zweinstein. 

Niet alleen is het verhaal geniaal, maar ook dat zijn de personages ook. Ik houd ervan om over Robin en Strike te lezen. Ze boeien mij ontzettend. Daarnaast noet ik bekennen dat ik in die 540+ pagina's mij geen één keer heb zitten vervelen. Er zaten géén saaie stukken in het verhaal, wat andere dikke boeken vaak wel hebben. Daarom kan ik zeggen dat Zijderups zeer geslaagd is.

Ik ben ontzettend benieuwd naar Het Slechte Pad, het derde boek in deze serie. Ik zou niet zeggen dat Zijderups eindigde met een cliffhanger, want dat is niet zo, maar het eindigde wel op zo'n moment waarbij ik wel verder moest lezen. Boek drie staat hoog op mijn verlanglijstje! Ik moet het lezen! Nu! Urgh!

Raad ik de Cormoran Strike-serie aan? Als eerste moet ik zeggen dat dit helemaal anders is dan Harry Potter (daarom wilde Joanne ook een pseudoniem). Dat je een fan bent van Harry Potter betekent niet dat je ook fan zult zijn van Cormoran Strike. Houd je van detectives? Dan zit je aan het juiste adres. Ben je op zoek naar magie? Dan is deze serie helaas niets voor je. Wat ik ook wil zeggen is dat deze serie honderd keer beter is dan Een Goede Raad. Heb je dat boek gelezen en twijfel je of je dit boek ook wilt lezen? Lees het wél, want ook ik was teleurgesteld nadat ik Een Goede Raad uit had (toen dacht ik namelijk: 'Wát??? Is dit J.K. Rowling? Nee...').

Heb jij Zijderups gelezen?