Recensie: Aan het Hof van Eden (Aan het Hof van Eden #1)
Auteur: Joelle Charbonneau
Serie: Aan het Hof van Eden #1
Genre: Fantasy, Young Adult
Verschenen: 15 augustus 2017
Pagina's: 320
Uitgever: Karakter
Originele titel: Dividing Eden
Bindwijze: Paperback
Prijs: 17,99
Cijfer: 6,5 of 3/5 sterren
Als de koning en kroonprins van het koninkrijk Eden plotseling komen te overlijden is de toekomst van het land onzekerder dan ooit tevoren. Eden heeft dringend behoefte aan een nieuwe monarch. De enige erfgenamen van de troon zijn prinses Carys en prins Andreus; de koninklijke tweeling. Maar wie van hen werd het eerst geboren en heeft dus de sterkste claim op het koningschap?
Als de raad van Ouderen zijn kans grijpt om de macht over Eden in handen te krijgen, zit er voor Carys en Andreus maar een ding op: ze moeten de strijd om de troon aangaan - tegen elkaar en tegen de Raad.
Jarenlang waren ze elkaars trouwste bondgenoot, maar nu staan ze ineens lijnrecht tegenover elkaar en weten ze niet meer wie ze in hun ooit zo veilige omgeving nog kunnen vertrouwen. Want waar het gevaar voorheen altijd buiten de muren van de stad leek rond te waren, blijkt het zich inmiddels een weg naar de gangen van het paleis gevonden te hebben.
Met hun land en hun hart verdeeld, zullen Carys en Andreus ontdekken hoe ver de ander zal gaan om de kroon voor zich te winnen. Hoe lang zal het duren voordat achterdocht de overhand krijgt en de dorst naar macht tot het ultieme verraad leidt?
Als eerste wil ik even zeggen dat ik dit boek toegestuurd heb gekregen van Karakter Uitgevers als recensie-exemplaar, dus bedankt!
Ik maakte kennis met Joelle Charbonneau's schrijfstijl toen ik twee jaar geleden De Test las. Volgens mijn recensie op Goodreads vond ik het goed geschreven, maar onorigineel. Oké. Aan het Hof van Eden trok mijn aandacht, niet alleen door de schrijver, maar ook door de flaptekst. Ik had wel zin in rivaliteit tussen een broer en een zus (ik wilde de Nederlandse variant van sibling gebruiken, maar dat bestaat niet), dus toen het boek thuis op de mat viel begon ik het onmiddellijk te lezen (eigenlijk is dat gelogen, want ik kwam thuis van vakantie en zag toen pas dat ik het had ontvangen. Ik begon er wel onmiddellijk in te lezen, dat is wel waar).
Uiteindelijk moet ik zeggen dat ik wat teleurgesteld ben geraakt. Als eerste zat er geen kaart in het boek, waardoor ik moeilijk kon plaatsen waar alles was (ook al kijk ik bijna nooit naar de kaart, maar het idee om dat normaal wel te kunnen doen irriteerde me). Als tweede voelde ik mij een beetje bedrogen door de flaptekst. Daarin staat dat het boek over de strijd om de troon gaat en dat is zeker waar, want daar gaat het boek ook over, maar gebeurde het pas halverwege het verhaal, nee, pas in de laatste helft van het boek. Waar de eerste helft over ging? Om heel eerlijk te zijn kan ik dat niet eens meer herinneren. O, en 'de strijd' bleek uiteindelijk ook niet zo episch te zijn als ik verwacht had.
Ik wil niet negatief over dit boek zijn, maar ook met de personages had ik niet zo veel mee. Ze voelden erg vlak aan en na het lezen van dit boek ken ik alleen maar Carys en Andreus op het gebied van karakter.
Het laatste negatieve waar ik mee kom (naast het feit dat het verhaal erg voorspelbaar was, want tjonge, ik kon het einde sinds het begin al zien aankomen) is dat ik de wereld nog steeds niet begrijp. Onder andere door de missende kaart, maar ook doordat er niet (goed) uitgelegd wordt wat de geschiedenis is van Eden en haar buurlanden, waar alles precies ligt en wat de Xhelozi zijn (dat zijn monsters en die worden tig keer genoemd, terwijl je op het laatste moment er pas achter komt wat het zijn. Ik snap dat dit expres is gedaan, maar ik irriteerde me er meer aan dan dat ik er nieuwsgierig door werd).
Waarom ik dit boek alsnog drie sterren heb gegeven? Hoewel ik mij stoorde aan bepaalde punten, kan ik niet zeggen dat het idee (oftewel de premisse) niet goed was. Het verhaal is naar mijn idee gewoon niet goed genoeg uitgewerkt, dus als dat wel zo zou zijn geweest, zou het makkelijk hoger hebben gescoord.
Helaas was dit boek niet iets voor mij, maar misschien is het wel wat voor jou, alhoewel ik niet zou weten aan wie ik het zou moeten aanraden, omdat ik niet weet waar ik het mee moet vergelijken. The Crown's Game van Evelyn Skye misschien? Het verhaal is daar te 'origineel' voor. Als je fan bent van Joelle's andere werk zou ik dit boek zeker oppakken, maar ook als je benieuwd bent naar boeken over rivaliteiten tussen familieleden. Zoals ik zei heeft Aan het Hof van Eden zijn zwakke punten, maar als het op het verhaal komt heeft het weinig rivalen vergeleken met die boeken die je het gevoel geven alsof je het eerder hebt gelezen (maar dat niet zo is).
Ik wil niet negatief over dit boek zijn, maar ook met de personages had ik niet zo veel mee. Ze voelden erg vlak aan en na het lezen van dit boek ken ik alleen maar Carys en Andreus op het gebied van karakter.
Het laatste negatieve waar ik mee kom (naast het feit dat het verhaal erg voorspelbaar was, want tjonge, ik kon het einde sinds het begin al zien aankomen) is dat ik de wereld nog steeds niet begrijp. Onder andere door de missende kaart, maar ook doordat er niet (goed) uitgelegd wordt wat de geschiedenis is van Eden en haar buurlanden, waar alles precies ligt en wat de Xhelozi zijn (dat zijn monsters en die worden tig keer genoemd, terwijl je op het laatste moment er pas achter komt wat het zijn. Ik snap dat dit expres is gedaan, maar ik irriteerde me er meer aan dan dat ik er nieuwsgierig door werd).
Waarom ik dit boek alsnog drie sterren heb gegeven? Hoewel ik mij stoorde aan bepaalde punten, kan ik niet zeggen dat het idee (oftewel de premisse) niet goed was. Het verhaal is naar mijn idee gewoon niet goed genoeg uitgewerkt, dus als dat wel zo zou zijn geweest, zou het makkelijk hoger hebben gescoord.
Helaas was dit boek niet iets voor mij, maar misschien is het wel wat voor jou, alhoewel ik niet zou weten aan wie ik het zou moeten aanraden, omdat ik niet weet waar ik het mee moet vergelijken. The Crown's Game van Evelyn Skye misschien? Het verhaal is daar te 'origineel' voor. Als je fan bent van Joelle's andere werk zou ik dit boek zeker oppakken, maar ook als je benieuwd bent naar boeken over rivaliteiten tussen familieleden. Zoals ik zei heeft Aan het Hof van Eden zijn zwakke punten, maar als het op het verhaal komt heeft het weinig rivalen vergeleken met die boeken die je het gevoel geven alsof je het eerder hebt gelezen (maar dat niet zo is).
Heb jij Aan het Hof van Eden gelezen?
Reacties
Een reactie posten