Recensie: The Greatest Showman

Titel: The Greatest Showman
Regisseur: Michael Gracey
Nummers door: Benj Pasek & Justin Paul
Acteurs: Hugh Jackman, Michelle Williams, Zac Efron
Genre: Biography, Drama, Musical
Verschenen: 4 januari 2018
Duur: 95 minuten
Cijfer: 9,0 of 5/5 sterren

The Greatest Showman is een muzikaal spektakel over het ontstaan van de showbusiness en het gevoel van verwondering dat ontstaat als dromen werkelijkheid worden. De film is geïnspireerd door de ambitie en fantasie van P.T. Barnum. Barnum was een visionair die zich van niets wist te ontwikkelen tot het brein achter een betoverend spektakel dat wereldwijd publiek aansprak en in vervoering bracht. De film is geregisseerd door nieuwkomer Michael Gracey en voorzien van de muziek van Oscar®winnaars Benj Pasek en Justin Paul ('La La Land'). Met Oscar® genomineerde Hugh Jackman in de hoofdrol. De overige rollen worden vertolkt door Zac Efron, Oscar® genomineerde Michelle Williams, Rebecca Ferguson en Zendaya. (Cinemeerse.nl)

Nadat ik het script gelezen had van Dear Evan Hansen zag ik opeens dat Benj Pasek en Justin Paul aan La La Land hadden meegewerkt. Daarom kwamen hun namen zo bekend bij mij voor. En toen kwam ik erachter dat ze ook aan The Greatest Showman hadden meegewerkt, waar ik nog nooit van gehoord had totdat ik de trailer in de bioscoop zag toen ik Wonder keek. Huh. Mijn interesse was in ieder geval gewekt, want één week later zag ik deze film in de bioscoop. Net op tijd. (Ik zag het op 3 januari 2018.)

Waar deze film over gaat? Kijk, dat is de grote vraag. Volgens de critici is dit een biografische film over P.T. Barnum en omdat het op dat gebied nogal faalt hebben ze het hele lage punten gegeven. Volgens de rest die geen critici zijn gaat het over dromen en ambities. Volgens mij gaat het weer over acceptatie, dus waar het over gaat? Geen idee. Van alles en nog wat. O, en het beste is om deze film te kijken zonder enig idee te hebben waar het over gaat. Misschien wel dat P.T. Barnum echt bestaan heeft en een van de bekendste circussen heeft opgericht, want dat wist ik namelijk niet. De Ringling-brothers kende ik wel, maar die komen niet in deze film voor.

In het begin van The Greatest Showman kon ik mijzelf niet helpen om aan La La Land te denken door de dansscènes en de ambities van P.T.. Toch was ik dat al snel weer vergeten, omdat het verhaal verder heel erg anders is. En béter. Waar La La Land meer een artfilm is waar toevallig bij gezongen en gedanst wordt, is The Greatest Showman vergelijkbaar met een Broadway-musical, waarbij muziek en dans onderdeel is van het verhaal.

Het verhaal zelf was prachtig. Hoewel ik Philip en Anne's verhaallijn totaal niet interessant vond, heeft de rest het gecompenseerd. En waarschijnlijk ook het feit dat discriminatie centraal staat. Als een groot voorstander van diversiteit in films en boeken scoort deze film daar natuurlijk goed op. En misschien het feit dat ik bijna de hele film met tranen in mijn ogen zat te kijken. Het was gewoon zo emotioneel, oké?

En wat vond ik van de muziek? Tja. Het is geen slechte muziek. Wat ik het mooist vond was dat sommige dagelijkse handelingen in de muziek opgekomen werden (bijvoorbeeld de hamers en de shotglazen). Bij sommige nummers had ik toch mijn twijfels. Come Alive leek heel erg op een nummer van Eurovision, The Other Side op Waving Through A Window (al denk ik niet dat Benj Pasek en Justin Paul zichzelf zouden aanklagen voor copyright). Never Enough was het meest teleurstellendste, omdat ik iets opera-achtigs had verwacht. O, en A Million Dreams had naar mijn idee te veel autotune. Sorry.

Dat de muziek pop is en de film in de negentiende eeuw afspeelt vond ik totaal niet vreemd. Ik weet dat sommigen zich hier heel erg aan stoorden, maar aan degenen die het niet weten: dat is expres zo gedaan. De makers wilden laten zien dat P.T. Barnum ver voor zijn tijd was door dit soort muziek in deze tijdperk te plaatsen.

The Greatest Showman is zeker niet de beste film ooit gemaakt, maar als je fan bent van moderne musicals is dit een leuke film om te zien en naar te luisteren. Zelf wil ik graag herkijken. Ik bedoel, wie niet? Ik ben benieuwd wat Benj Pasek en Justin Paul verder voor ons in petto hebben na Edges, Dear Evan Hansen en deze film.

Trouwens, zelfs als je geen fan bent van musicals is deze film een aanrader. Net zoals La La Land is dit gewoon een film die je ooit gezien moet hebben.

Heb jij The Greatest Showman gezien?