Wrap-up: Maart 2021
Boeken
Dit boek is ontzettend bekend. Het heeft meerdere keren de Booker Prize gewonnen en het wordt door velen als een favoriet gezien. Helaas ben ik geen fan. Een van de redenen is waarschijnlijk omdat ik ongeveer het hele boek in iets van twee dagen moest lezen (ik stelde het steeds uit) en daardoor mijn hersenen heb gebraden. Geweldig.
Midnight's Children gaat over Saleem Sinai, die precies op het moment geboren wordt dat India onafhankelijk werd van het Verenigd Koninkrijk. Alles wat in zijn leven gebeurt is verbonden met wat er op dat moment in India gebeurt. Het verhaal is op deze manier educatief van aard.
Dit is een van die boeken waarbij je denkt: jep, dit is geschreven door een man. Saleem heeft soms van die smerige gedachten (blurgh) en doet van die vreemde dingen. Het moment dat hij redelijk te verdragen was, was in boek drie.
Chain of Iron (2021) van Cassandra Clare - 3.5/5 sterren
Sinds 2016 lees ik ieder jaar minstens één nieuw Cassandra Clare-boek, en dat was dit jaar ook weer het geval. Ditmaal is het het tweede boek in de The Last Hours-trilogie, wat zich chronologisch na The Infernal Devices en vóór The Mortal Instruments afspeelt. Chain of Gold, het eerste boek, was redelijk saai op een paar leuke momenten na. Chain of Iron is op dat gebied vergelijkbaar, al had het naar mijn idee meer leuke momenten, en heeft het daarom die extra 0.5 sterren gekregen.
Chain of Iron speelt zich af in Londen rond het jaar 1903/1904. De hoofdplot gaat over een mysterieuze Jack the Ripper-achtige moordenaar die het gemunt heeft op shadowhunters/schaduwjagers. De rest van het boek bestaat uit plotlijnen die te maken hebben met de romantische relaties van de personages. Ik bedoel, dat is in principe waar deze boeken eigenlijk over gaan.
Ik zit al jaren in deze wereld en ben ook in deze personages geïnvesteerd (ook al duurde het bij de personages van The Last Hours een aantal jaar voordat ik onthield wie wiens kind was lol), dus was Chain of Iron uitstekend materiaal om van te genieten. De kwaliteit is niet zo geweldig - de plot is niet interessant genoeg en is een beetje standaard - maar dat geeft niet, want het gaat vooral om de personages. De hoofdpersonages, James, Cordelia en Matthew, en hun drama, boeien mij niet zo, maar de rest is wel leuk om over te lezen.
Omeros (1990) van Derek Walcott - 2/5 sterren
Mijn theorie is op dit moment dat ik dit boek niet leuk vond door de manier waarop het is geschreven: Omeros bestaat alleen maar uit tercets/drieregelige strofes (op een kort stukje na). Continu werd ik uit het verhaal getrokken als ik klaar was met het lezen van een tercet, waardoor ik me uiteindelijk helemaal niet kon focussen op wat er gebeurde.
Omeros is een gedicht dat gaat over het leven op Saint Lucia (een Caribisch eiland) en volgt een handjevol personages, waarvan een aantal losjes gebaseerd zijn op Griekse helden. Andere delen van het verhaal zijn tevens gebaseerd op Griekse mythen.
Bij dit boek zou ik zeggen: dit was niet voor mij bedoeld. Als ik zeg dat het niet leuk was, moet je dus niet naar mij luisteren, want ik begreep het verhaal niet. Overigens vond ik het stukje dat niet in drieregelige strofes geschreven was wel heel erg goed.
A Portrait of the Artist as a Young Man (1915) van James Joyce - 2/5 sterren
Bij dit boek had ik hetzelfde probleem als bij Omeros: het was niet echt voor mij bedoeld. Er zijn (voornamelijk in het begin) heel veel verwijzingen naar de Ierse geschiedenis en cultuur. Het was erg lastig lezen, omdat de voetnoten aan het eind zo lang waren en ik nog steeds niet echt begreep waar er precies naar verwezen werd. Verder waren de laatste paar hoofdstukken erg saai, omdat er nauwelijks iets in gebeurde en alles erg filosofisch werd met lange monologen.
A Portrait of the Artist as a Young Man is een klassieker, geschreven door de bekendste Ierse schrijver die er bestaat: James Joyce. Het verhaal gaat over Stephen Dedalus die naar school gaat en dan over alles begint na te denken.
De openingszin was wel erg leuk om te lezen, en supericonisch. 🐮
Alias Grace (1996) van Margaret Atwood - 4/5 sterren
Geweldig. Gewoon geweldig. Er gebeurt niet echt veel in dit boek, maar tegelijkertijd ook weer wel. Margaret Atwood kende ik al van The Handmaid's Tale (1985), al was ik daar geen fan van. Het was namelijk een beetje saai. Dit boek daarentegen...
Alias Grace is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Grace Marks, dat begon in het jaar 1843. Grace is veroordeeld tot levenslang, omdat ze betrokken was bij twee moorden. Maar of ze die daadwerkelijk heeft gepleegd? Het verhaal speelt zich af in de gevangenis en volgt een dokter, die probeert uit te vogelen wat er allemaal precies is gebeurd toen de moorden plaatsvonden.
Margaret Atwood heeft een simpele, maar fijne schrijfstijl. Voeg daar een interessant verhaal aan toe - want wat is er precies gebeurd? - en dan heb je een verhaal waarin je geïnvesteerd kunt raken. De vele kleine details laten zien dat alles goed is uitgedacht.
Van dit boek is een Netflix-serie gemaakt, al heb ik die nog niet gezien, dus ik heb geen idee of het aan te raden is.
Wreck This Journal (2007) van Keri Smith - 3/5 sterren
Een aantal jaar geleden heb ik dit boek gekregen in een goodiebag. Na iets van anderhalf jaar later heb ik dit boek eindelijk uit. In principe bestaat dit boek uit een groot aantal prompts, die je dan moet uitvoeren. Sommige zijn redelijk simpel, terwijl andere meer werk vereisen. Over het algemeen was het wel leuk, al was het ook niet zo geweldig.
PS: Kun je raden wat ik op mijn Wreck This Journal-kaft heb geschreven?
Verbrande suiker (2019) van Avni Doshi - 3/5 sterren
Ik mocht van Hebban meedoen met de #hebbanbuzz van Verbrande suiker. De laatste paar jaar is mijn interesse in de Booker Prize steeds meer gegroeid, en aangezien dit boek werd genomineerd voor de shortlist van 2020, was ik wel benieuwd wat het zo goed maakte.
Verbrande suiker speelt zich af in India en gaat over de relatie tussen een moeder en een dochter. De moeder, Tara, heeft ervoor gezorgd dat Antara geen goede jeugd heeft gehad. Wat kan Antara doen nu Tara begint te dementeren en zich eventueel niet meer kan herinneren wat voor pijn ze Antara heeft aangedaan?
Omdat ik meedeed met de #hebbanbuzz heb ik er een recensie over geschreven. Die kun je hier lezen.
Disgrace (1999) van J.M. Coetzee - 3/5 sterren
Coetzee is een bekende Zuid-Afrikaanse schrijver van wie ik voorheen nog nooit iets had gelezen (ik zou eerlijk gezegd niet eens weten waar ik had moeten beginnen, want hij heeft heel veel boeken geschreven). Gelukkig maar dat ik dit boek verplicht moest lezen, omdat ik nu niet meer hoefde te kiezen.
Disgrace gaat over David Lurie, een Zuid-Afrikaanse literatuurdocent aan een universiteit, en de (verkeerde) keuzes die hij maakt. (Sorry, ik kan geen goede samenvatting geven. Ik wil namelijk niet de plot weggeven.)
Dit boek gaat over heftige onderwerpen, dus ik zou bewust zijn van de trigger warnings als je weet dat er onderwerpen zijn waar je liever niet over wilt lezen. Ik heb ze onder andere in mijn Goodreads-recensie genoemd.
Adaptation and Appropriation (2005/2015) van Julie Sanders - 3.5/5 sterren
Ik ben momenteel bezig met het schrijven van een scriptie, en daarbij moet ik onderzoek doen (duh).
Adaptation and Appropriation bespreekt wat adaptaties en 'appropriations' zijn, en geeft daarbij veel voorbeelden. Verder wordt er dieper ingegaan op specifieke onderwerpen, zoals 'appropriations' van Shakespeare-werken, adaptaties/'appropriations' van mythen, sprookjes en volksvertellingen, enzovoorts.
Dit boek was redelijk leuk om te lezen (voor zover het mogelijk is om academische boeken leuk te vinden), maar waarschijnlijk kwam dat ook doordat ik een deel van de genoemde werken kende. Ik raad dit boek aan als je meer wilt leren over adaptaties, maar er nog niet zo veel van af weet. (Met adaptaties worden niet alleen verfilmingen bedoeld, maar ook verhalen die bijvoorbeeld herteld zijn in andere boeken.)
Wat heb jij in maart gelezen?
Reacties
Een reactie posten