Recensie: Lord of Shadows (The Dark Artifices #2)

Titel: Lord of Shadows
Auteur: Cassandra Clare
Serie: The Dark Artifices #2
Genre: Fantasy, Romance, Young Adult
Verschenen: 23 mei 2017
Pagina's: 701
Uitgever: Margaret K. McElderry Books
Bindwijze: Hardcover
Prijs: 22,99
Cijfer: 9,0 of 5/5 sterren

A Shadowhunter’s life is bound by duty. Constrained by honor. The word of a Shadowhunter is a solemn pledge, and no vow is more sacred than the vow that binds parabatai, warrior partners—sworn to fight together, die together, but never to fall in love.
Emma Carstairs has learned that the love she shares with her parabatai, Julian Blackthorn, isn’t just forbidden—it could destroy them both. She knows she should run from Julian. But how can she when the Blackthorns are threatened by enemies on all sides?
Their only hope is the Black Volume of the Dead, a spell book of terrible power. Everyone wants it. Only the Blackthorns can find it. Spurred on by a dark bargain with the Seelie Queen, Emma; her best friend, Cristina; and Mark and Julian Blackthorn journey into the Courts of Faerie, where glittering revels hide bloody danger and no promise can be trusted. Meanwhile, rising tension between Shadowhunters and Downworlders has produced the Cohort, an extremist group of Shadowhunters dedicated to registering Downworlders and “unsuitable” Nephilim. They’ll do anything in their power to expose Julian’s secrets and take the Los Angeles Institute for their own.
When Downworlders turn against the Clave, a new threat rises in the form of the Lord of Shadows—the Unseelie King, who sends his greatest warriors to slaughter those with Blackthorn blood and seize the Black Volume. As dangers close in, Julian devises a risky scheme that depends on the cooperation of an unpredictable enemy. But success may come with a price he and Emma cannot even imagine, one that will bring with it a reckoning of blood that could have repercussions for everyone and everything they hold dear.

Ik ben sprakeloos. Vorig jaar las ik Lady Midnight, het eerste deel van deze serie, en ik vond het zo goed dat ik het heb toegevoegd aan mijn lijst van favoriete boeken die ik in 2016 heb gelezen. Ook met Lord of Shadows was dit het geval, want tjonge, wat een boek is dit.

Ik zal maar meteen beginnen met het belangrijkste: dit boek is niet het beste boek dat ik ooit heb gelezen, en ook niet het beste boek dat Cassandra Clare ooit heeft geschreven (al zou ik niet weten welke dát zou moeten zijn, maar je begrijpt hopelijk wat ik bedoel). Toch heeft Lord of Shadows iets wat het zo geweldig maakt. Nogmaals, ik heb geen idee waarom, omdat dit boek erg veel gebreken heeft (zo zijn er onder andere veel stereotypes), maar ik vind het gewoon fantastisch.

Wat zo fijn is aan deze serie, is dat er meerdere vertellers zijn. Het verhaal draait om Emma en Julian, dat zeker, maar de andere personages worden ook steeds belangrijker (ahem, Kit en Ty, ahem). Hierdoor raakte ik niet verveeld met de personages, iets waar ik wel last van had bij Hof van Vleugels en Verwoesting. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik een boek-versie van Stranger Things zat te lezen, doordat er verschillende leefdtijdcategorieën met hetzelfde probleem te maken hadden. Geweldig. 

Het hoofddoel van dit boek is een beetje vaag (het eindgevecht wordt niet echt beëindigd), maar ik heb ook niet het gevoel dat Lord of Shadows een tussenboek is. Het is er gewoon. Een soort inleiding naar het eindgevecht, al weet ik niet of er in The Queen of Air and Darkness (het derde boek) wel een eindgevecht komt, omdat die vooral bij The Wicked Powers (de trilogie die chronologisch gezien na The Dark Artifices komt en de laatste Shadowhunter-serie is) komt. Er gebeuren in ieder geval wel interessante dingen in dit boek, dus het is niet zo dat het nutteloos is.

Op het gebied van diversiteit blinkt Lord of Shadows hoog uit bij de andere boeken van Cassandra Clare, maar ik vraag me af of het niet te veel van het goede is. Neem het niet verkeerd, ik ben pro-diversiteit, maar op de manier hoe het in dit boek zit... Tijdens het lezen kreeg ik het gevoel alsof Cassie een lijstje had waar ze steeds iets afstreepte als ze het had gebruikt bij haar personages. Misschien is dit niet zo, maar als je City of Bones met dit boek vergelijkt op het gebied van diversiteit snap je waarschijnlijk wat ik bedoel. Met twee bepaalde personages ben ik trouwens wel heel blij mee, maar nog steeds. Het begint een beetje onrealistisch te worden, Cassie! 

De cover vind ik nog steeds vreemd (voornamelijk het stukje Londen dat je ziet, omdat het heel random links op de cover is geplakt en dat rechts een jongen in de lucht zweeft, die waarschijnlijk Julian is, maar wie weet?), maar wel erg gedetailleerd. Ik weet niet of je het op alle edities ziet, maar bij de mijne kun je een cirkel met sterrenbeelden (weliswaar niet zo duidelijk, maar het is er wel) zien. Daarnaast is de binnenkant van de dustjacket bedrukt met een groot aantal runes, maar zijn ze niet genoemd in het boek, dus denk ik dat ze dienen al extraatje? 

Het laatste waar ik het over wil hebben is het einde van het boek. Want mijn goden, wat haat ik het. Normaalgesproken heb ik het al niet zo met cliffhangers, maar als je twee jaar moet wachten in plaats van één om te weten wat er verder gaat gebeuren? Nee. Nee, dat vind ik niet goed. Cassandra heeft al vaker boeken beëindigd met cliffhangers, maar nog nooit met eentje als deze. Urgh, IK MOET THE QUEEN OF AIR AND DARKNESS NU HEBBEN. En eigenlijk ook The Wicked Powers, wat nog langer duurt, omdat het pas uitkomt in 2022. Jep. 2022. Red mijn ziel, voor zover ik al een ziel had. Maar Lord of Shadows heeft mij laten houden van Kit en Ty en ik MOET WETEN HOE HET VERDER GAAT MET DIE TWEE. GEEF THE WICKED POWERS NU IK WIL NIET EERST THE LAST HOURS. Ik ga maar gewoon in een hoekje zitten huilen, omdat ik hier toch geen macht over heb. En waarschijnlijk vind ik Chain of Gold uiteindelijk ook geweldig, dus dan komt het mooi uit.

Raad ik je aan om The Dark Artifices te lezen? JA. Maar aan de andere kant ook weer niet, omdat dat betekent dat je eerst The Mortal Instruments en The Infernal Devices moet lezen, met de keuze of je The Bane Chronicles en Tales of the Shadowhunter Academy overslaat of niet (waarvan het wél lezen het beste is, natuurlijk) voordat je daadwerkelijk aan deze boeken kunt beginnen en dat is erg veel. Negen boeken (of elf). Maar anders begrijp je Lady Midnight niet... Nou ja, ik raad jullie het gewoon aan en als het je niets lijkt, dan lees je het gewoon niet. Maar dan leer je Kit en Ty nooit kennen... Oké. De keuze is aan jullie. Maar als ik jou was zou ik het wel lezen, omdat Kit en Ty geweldig zijn. *knipoog*

Heb jij Lord of Shadows gelezen?