Recensie: El Orfanato


Titel: El Orfanato
Regisseur: J.A. Bayona
Acteurs: Belén Rueda, Fernando Cayo, Roger Príncep
Genre: Drama, Mystery, Thriller
Verschenen: 22 mei 2008
Duur: 105 minuten
Cijfer: 7,0 of 4/5 sterren

Laura, a former orphan, raises her adopted son Simón together with her husband Carlos in an old house and former orphanage where she was raised. While at the orphanage Simón tells Laura that he has five invisible friends which she believes are a product of his active imagination. Laura decides to reopen the orphanage to cater for disabled children and throws a party. During the party Simón tries to persuade Laura to go and take a look at his friends cabin but she's too busy. Later on she sees a mysterious masked boy and realizes that Simón has also disappeared. Laura feels the presence of other people in the house and months later Laura invites a team of parapsychologists to try to unravel the mystery. (IMDb.com)

Toen mijn docent Spaans aankondigde dat we een horrorfilm gingen kijken, kon ik niks anders zijn dan enthousiast. Horror is niet een genre dat ik zelf zou kiezen, maar het is wel een genre dat ik (ondanks dat het soms erg eng is) leuk vind.

El Orfanato is meer een psychologische horrorfilm dan wat je zou verwachten bij een horror-horrorfilm. Er komen namelijk geesten voor in het verhaal, maar of ze bestaan of verzonnen zijn door Laura? Dat is maar de vraag. 

Super eng was deze film namelijk niet. (Wel als je het kijkt in je eentje in het donker, maar dat is weer iets anders.) Het is dan ook niet zo raar dat ik deze film zelfs 'mooi' kan noemen. Het verhaal is ontzettend goed verzonnen, niet al te cliché en het feit dat de film in het Spaans is maakt het extra bijzonder. 

El Orfanato is een film die ik aanraad, alhoewel het wel beter is om het te kijken als je zestien bent of ouder (of iets jonger kan natuurlijk ook). Het is namelijk een zestien plus-film. O, en kijk deze film ook niet alleen, want dan kun je toch redelijk bang worden, maar volgens mij is dat ook het doel van dit genre. Ik heb in ieder geval zitten lachen tijdens deze film, maar dat kon ook komen doordat ik een paar klasgenoten heb die om de haverklap zitten te gillen. Ik bedoel, alsjeblieft, het is maar een film. Geen achtbaan of zo. 

Heb jij El Orfanato gezien?

Reacties

Populaire posts