Wrap-up: Januari 2021


Hoewel het lijkt alsof het jaar nog maar net is begonnen, is het einde van de eerste maand alweer in zicht. Ondanks allerlei deadlines heb ik nog steeds een mooi aantal boeken gelezen: 13. Het aantal films en tv-series is wel wat minder, maar dat geeft niet, omdat ik ze bijna allemaal wel leuk vond. 

Boeken

Van de dertien boeken die ik heb gelezen waren zeven boeken fysieke exemplaren, vijf luisterboeken en één digitaal. Ik ben niet zo'n grote fan van luisterboeken omdat ik vaak moeite heb om mij er goed op te focussen en daardoor bij het verhaal in de war raak. De voornaamste reden waarom ik alsnog naar deze boeken heb geluisterd is omdat ze maar een bepaalde tijd gratis beschikbaar waren (ze waren te beluisteren op BBC Sounds). Daarnaast waren twee hiervan 'full-cast dramatisations', dus waren ze net wat anders dan het 'standaard' luisterboek.


Liefde & Gelato (2016) en Liefde & Geluk (2018) van Jenna Evans Welch - 2/5 en 2.5/5 sterren
Ik begon het nieuwe jaar met het lezen van een aantal van mijn zusje's favoriete boeken. Helaas bevielen ze mij niet allemaal. Deze twee waren helaas niet aan mij besteed. De hoofdpersonen waren niet echt sympathiek en de romantiek boeide mij niet. Daarnaast waren er allemaal aspecten van het verhaal die naar mijn idee niet klopten. Dus nee, ik ben (helaas) geen fan van deze boeken. 


Her Royal Highness (2019) van Rachel Hawkins - 4/5 sterren
Dit is ook een favoriet van mijn zusje. Gelukkig kan ik over dit boek zeggen dat het erg leuk was om te lezen. Of dat komt doordat ik hiervoor twee minder leuke boeken had gelezen of dat het daadwerkelijk veel beter is, weet ik niet. Dit is het vervolg van Royals (2018), of Prince Charming zoals het later is genoemd, die ik in 2019 heb gelezen. Ondanks dat ik ongeveer alle details van het eerste boek was vergeten, was het erg makkelijk om in Her Royal Highness te komen. Het verhaal was grappig en de personages waren boeiend. De romantiek was fijner om over te lezen dan bij Liefde & Gelato en Liefde & Geluk. Dit was ook het geval met de schrijfstijl: die was veel verdraaglijker. Een opmerking die ik nog over dit boek heb, is dat het heel erg leek op fan-fictie.


Ik heb niet echt vaak naar full-cast dramatisations geluisterd, maar het zijn waarschijnlijk toch mijn favoriete soort luisterboeken. Dat was bij dit boek ook het geval. Dit boek heb ik eerder gelezen als De slaapster en de spintol (2014), de mooie hardcover die is uitgegeven door Blossom Books, dus ik kende het verhaal al. Ondanks dat was dit alsnog een leuk verhaal om naar te luisteren. Dat kwam waarschijnlijk met name door alle geluidseffecten en de accenten van de acteurs/personages, want die heb je natuurlijk niet in het fysieke boek. Als je dit luisterboek nog niet hebt geluisterd raad ik je aan om dat te doen! 


Before the Coffee Gets Cold (2015) van Kawaguchi Toshikazu - 3.5/5 sterren
Dit boek heb ik zo vaak op internet voorbij zien komen dat ik het uiteindelijk ook wilde lezen. Ook was het een tijd geleden dat ik een Japanse roman heb gelezen (2018!). Before the Coffee Gets Cold heeft een interessant concept: een café waarin je in de tijd kunt reizen voordat de koffie koud wordt. Het uiteindelijke verhaal was net wat anders dan ik verwacht had, maar niet op een negatieve manier. Dit boek bestaat uit vier delen, waarbij ieder deel zich op een ander paar mensen richt. Daardoor werd het concept in verschillende situaties gebruikt en kon je zien wat tijdreizen allemaal kan doen. Superinteressant. Het laatste verhaal vond ik minder boeiend, maar over het algemeen was het wel leuk. Dit is zeker een aanrader als je een klein beetje fantasy wel goed vindt, maar niet te veel wilt. O, en het is ook een redelijk dun boek, dus je bent er snel doorheen.   


Darius the Great Deserves Better (2020) van Adib Khorram - 5/5 sterren
Drie jaar geleden las ik Darius the Great Is Not Okay (2018) en ik was meteen groot fan. Adib Khorram weet precies over te brengen hoe het is om bi-/multiraciaal zijn. Toen ik eindelijk het vervolg in handen had, begon ik het meteen te lezen. Conclusie? Ook van dit boek ben ik een grote fan. Khorram heeft een fijne schrijfstijl waardoor het erg makkelijk is om door zijn boeken heen te komen. De personages zijn geweldig om over te lezen, ondanks dat er niet echt een plot is. Het was erg interessant om te zien hoe Darius was veranderd vergeleken met het eerste boek. Hoewel dit boek een soort van liefdesdriehoek had, vond ik het niet erg om erover te lezen. Het is denk ik ook niet echt als liefdesdriehoek bedoeld, maar als een manier om te laten zien hoe je met verschillende mensen andere soorten relaties kan hebben. De manier hoe biracialiteit aan bod kwam was ook erg interessant. In plaats van dat Darius in Iran was, was hij hier in de Verenigde Staten, en viel hij dus op een andere manier op. Ook dit was erg herkenbaar om te zien. Kortom: deze boeken zijn geweldig en ik raad ze met harte aan. 


Anansi Boys: A BBC Radio 4 full-cast dramatisation (2017) van Neil Gaiman - 4/5 sterren
Ik heb deze adaptatie geluisterd vóór het 'echte' boek te hebben gelezen. Nou ja, ik had niet echt een keuze: het was óf het wel te luisteren en gespoild worden, óf het niet te luisteren en het dus waarschijnlijk nooit meer gratis te kunnen luisteren, aangezien het maar voor een bepaalde tijd gratis te horen was via BBC Sounds. Uiteindelijk heb ik niet alles van het verhaal begrepen. Het merendeel wel, maar er zijn waarschijnlijk een aantal dingen die langs mij heen zijn gegaan. Over het algemeen was dit erg leuk om naar te luisteren. Het verhaal was grappig, de muziek geweldig (Jacob Andersons lied is erg leuk) en alles was boeiend genoeg dat ik verder wilde luisteren en alsnog zin heb om het boek te lezen, ondanks dat ik het verhaal nu dus al ken. Er is wel een ding dat ik wat minder vond en dat is dat sommige personages erg onduidelijk praatten, omdat ze bijvoorbeeld gromden. Het is logisch waarom ze dat deden, maar daardoor verstond ik ze niet... Ondanks dat raad ik dit luisterboek aan. Zeker als je de boeken van Neil Gaiman leuk vindt. 


Dit was een verkorte versie van het boek waar ik achter kwam toen ik naar Anansi Boys zat te luisteren. Het was nog maar één dag te luisteren, dus ik besloot het te luisteren, ondanks dat het verkort was. Ik weet helaas dus niet welke delen van het boek weg zijn gehaald, maar ondanks dat was het een erg 'leuk' en interessant boek om naar te luisteren. Wat zou jij hebben gedaan in je leven als je net wat andere keuzes had gemaakt? Dat is de vraag waar dit boek zich op richt. De manier waarop het verteld was, was erg origineel en leuk, al werd het na een tijdje wel een beetje saai omdat het steeds een beetje hetzelfde was. Het einde daarentegen en de uiteindelijke boodschap waren wel weer mooi. Dit is een boek dat iedereen wel eens een keer gelezen moet hebben. Zeker als je niet echt blij bent met hoe je leven nu is. Heb geen spijt van de keuzes die je niet hebt gemaakt.


The Picture of Doriay Gray (1890) van Oscar Wilde - 3/5 sterren
Dit boek stond al jaren op mijn nog-te-lezen-lijst, dus ik ben blij dat ik kan zeggen dat ik het eindelijk gelezen heb. Helaas was ik al gespoild voor het fantastische element door het eerste seizoen van Penny Dreadful (2014-2016) (ik heb het nooit verder gekeken), maar ondanks dat kon ik genieten van het verhaal. Verrassend genoeg was de schrijfstijl redelijk makkelijk te lezen, al waren de filosofische monologen een beetje saai en heb ik niet de moeite genomen om die honderd procent te begrijpen. Al met al was het een interessant verhaal. Het einde deed me denken aan het einde van Animal Farm (1945) van George Orwell (op een positieve manier).


De nobele autist (2020) van Romana Vrede - 3/5 sterren
Dit was het eerste 'echte' luisterboek van het jaar. Tijdens het kijken wat er allemaal te lenen was bij de online bibliotheek, viel mijn oog op dit boek door de titel. Toen ik een keer zin had in een luisterboek kwam deze dus aan de beurt. Verassend genoeg is het gebaseerd op echte mensen: Romana Vrede schrijft namelijk over zichzelf en haar zoon. Het was erg boeiend om over iemand te lezen met laagfunctionerend autisme. In verhalen komen naar mijn idee namelijk vaak mensen met hoogfunctionerend autisme voor (zoals The Good Doctor (2017- )). Een ding dat ik wat minder vond, was dat er een aantal citaten door het verhaal heen staan en ik vaak niet door had dat er een citaat werd voorgelezen totdat de auteur van dat citaat genoemd werd.   


The Boy, the Mole, the Fox and the Horse (2020) van Charlie Mackesy - 5/5 sterren 
Tijdens het luisteren van Anansi Boys werd dit luisterboek aangeraden. Net zoals The Midnight Library was dit een verkorte versie, al is het volgens mij alleen maar iets van acht minuten korter in plaats van zes uur. Aangezien ik het fysieke boek heb gelezen, was ik met name benieuwd hoe een geïllustreerd boek omgetoverd kon worden tot een luisterboek. Nou, zo: alle illustraties zijn als proza in het verhaal verwerkt, er is achtergrondmuziek, foley, en Charlie Mackesy leest het rustig voor. Het was erg kalmerend om naar dit verhaal te luisteren, en het was een leuke en fijne ervaring. Als je dit boek nog niet hebt gelezen, raad ik het met harte aan, zowel de versie met de illustraties als het luisterboek.


These Violent Delights (2020) van Micah Nemerever - 3/5 sterren
Sinds het lezen van The Secret History (1992) van Donna Tartt en If We Were Villains (2017) van M.L. Rio ben ik geïnteresseerd in Dark Academia-verhalen. Toen mijn oog op dit boek viel was ik dus meteen benieuwd naar het verhaal. Het was met name de titel die mij opviel. Door Westworld (2016- ) valt mij nu alles op dat de Romeo & Juliet-citaat 'These violent delights have violent ends' gebruikt. Helaas was het verhaal niet zo leuk als ik verwacht had. Het was namelijk een beetje... saai. Er gebeurt voor een 480-pagina's-tellend boek niet echt veel. Ondanks dat de schrijfstijl redelijk goed was en de personages interessant waren, was er niet echt veel om van te houden. Paul en Julian waren erg irritant, omdat ze continu wreed waren en het duurde een hele tijd tot het mysterieuze gedeelte van het verhaal kwam. Toen het eindelijk gebeurde, was het zo voorbij. These Violent Delights is geen slecht boek. Er was gewoon niets opvallends aan.


The Fellowship of the Ring (1954) van J.R.R. Tolkien 
Eindelijk. Eindelijk heb ik The Fellowship of the Ring uit. Het duurde jaren, maar ik kan eindelijk beginnen aan The Two Towers. Ik begon dit boek in 2014 te lezen en stopte toen bij het proloog. In 2018 begon ik opnieuw, en las toen tot en met zomer 2019 132 pagina's. Dit jaar besloot ik om die eerste 132 pagina's te herlezen (ik was tenslotte alles weer vergeten), en heb toen in tien dagen alle 400 pagina's gelezen. Het verhaal was een beetje saai (duh, waarom duurde het anders zo lang om dit boek te lezen?), maar niet slecht. Tolkien heeft echt een supergedetailleerde wereld geschapen. Wauw. Hopelijk zijn de volgende twee delen wat leuker. Zal ik dit jaar eindelijk dit boek kunnen uitlezen? Wie weet. Ik hoop het wel, want het is al jaren mijn voornemen om The Lord of the Rings uit te lezen.

Films


Stardust (2007)
Dit is de film waardoor ik bekend werd met het werk van Neil Gaiman, hoewel ik destijds niet wist dat het een verfilming van zijn boek was. Stardust en ik gaan een eindje terug: ik zag deze film voor het eerst toen ik acht was, random in het vliegtuig, omdat het tussen de kinderfilms stond. Toen ik vorig jaar het boek las, het leuk vond en erachter kwam dat de film op Netflix stond, besloot ik het te herkijken. Er zijn veel aspecten van het boek die veranderd zijn. Deze veranderingen begrijp ik wel, omdat wat in een boek kan, misschien niet echt past in een film of tv-serie. De film is erg leuk, al is het op sommige aspecten een beetje standaard 'fantasy'. Het is een aanrader, al vind ik het boek beter. Ik denk dat het bij dit verhaal heel erg mogelijk is dat iemand de film niet leuk vindt, maar het boek juist wel geweldig vindt.    

TV-series


Zoals ongeveer elk jaar is er rond Kerst en nieuwjaarsdag een Doctor Who-special. Dit jaar ging het weer over Daleks - moderne Daleks. Ik was niet echt een fan van deze aflevering. Het was oké, maar niet geweldig. Ik ben benieuwd hoe seizoen dertien gaat zijn en wat daarna met deze serie gaat gebeuren. 


Derry Girls seizoen 2 (2019)
Hoewel ik het eerste seizoen niet zo geweldig vond, omdat het niet echt was wat ik had verwacht, was seizoen twee van Derry Girls ontzettend leuk om te kijken. Het is grappig en interessant (het is niet altijd dat een tv-serie in Derry afspeelt tijdens de Troubles). Het einde was net zoals het einde van seizoen één erg mooi. Over het verhaal kan ik niet echt iets zeggen, omdat het een sitcom is. De personages zijn erg grappig en hun band met elkaar is erg mooi om te zien. Dit is zeker het geval bij de vriendengroep. De muziek is goed gekozen en de onderwerpen die aan bod komen zijn superinteressant, voor mensen die uit Noord-Ierland komen, maar ook mensen die daar nooit zijn geweest en er niets van af weten. Kortom, dit is een aanrader, en als je het nog niet hebt gezien, geef het een kans.

Wat heb jij in januari gelezen en gezien?

Reacties

Populaire posts