Recensie: De Boodschapper

Titel: De Boodschapper
Auteur: Markus Zusak
Genre: Mystery, Contemporary, Young Adult
Verschenen: 11 oktober 2011
Pagina's: 352
Uitgever: The House of Books
Originele titel: I am the Messenger
Bindwijze: Paperback
Prijs: 19,95
Cijfer: 8,5 of 4,5/5 sterren

Ed Kennedy is een jonge taxichauffeur met weinig toekomstperspectief. Hij is een waardeloze kaartspeler, hopeloos verliefd op zijn beste vriendin Audrey, en verknocht aan zijn koffiedrinkende hond, de Portier. Er gebeurt niet veel in zijn leven, tot hij per ongeluk midden in een bankoverval terechtkomt.
Dan krijgt hij zijn eerste speelkaart toegestuurd, een Ruiten Aas. Dat is het moment waarop Ed de boodschapper wordt. Uitverkoren om anderen onder zijn hoede te nemen, doorkruist hij de stad om mensen de helpende hand te bieden en waar nodig terecht te wijzen. Maar wie zit er achter Eds missie?

Een week voordat de V&D sloot zag ik De Boodschapper staan voor drie euro. Die kon ik natuurlijk niet laten liggen omdat ik De Boekendief geweldig vond. Het duurde even voordat ik daadwerkelijk aan dit boek begon, maar toen ik dat had gedaan kon ik niets anders doen dan van dit boek  houden.

Net zoals De Boekendief is De Boodschapper op een mooie manier geschreven. De schrijfstijl is erg uniek en laat je niet meer los. Ook al heb ik een vertaling gelezen, Markus' schrijfstijl is nog steeds aanwezig!

Ondanks de goede schrijfstijl kon ik niet zoveel houden van dit verhaal als die van De Boekendief. Om de een of andere reden sprak dat verhaal mij meer aan. Ik had toen namelijk geen gedeeltes die ik saai vond. In dit boek verveelde ik me op bepaalde plekken. De Beukwedstrijd had bijvoorbeeld iets minder lang hoeven duren.

Het mysterie rond de kaarten sprak mij daarentegen weer aan. Verhalen met een vleugje mysterie vind ik altijd wel leuk, dus dat is een pluspunt. Vooral alle boodschappen die Ed moet brengen vond ik erg origineel.

De één na laatste kaart was mijn favoriet. Waarom kan ik natuurlijk weer niet zeggen, maar wel dat het veel leuker was dan de andere kaarten. Niet dat die stom waren, maar deze kaart was gewoon beter.

Wat ik niet leuk vind aan dit boek is de cover. En dan bedoel ik de Nederlandse. Als ik De Boekendief niet had gelezen zou ik dit boek nooit hebben opgepakt.

Is De Boodschapper een aanrader? Jazeker. Ik raad het iedereen aan. Ik zou zeggen dat dit nou het boek is dat iedereen ooit moet hebben gelezen. Dit verhaal heeft een heel duidelijke moraal: dat je moet lévén. En laat je niet afleiden door de cover, het verhaal is stukken beter. En mooier.