Recensie: Noorse Goden

Titel: Noorse Goden
Auteur: Neil Gaiman
Genre: Fantasy
Verschenen: 16 oktober 2017
Pagina's: 245
Uitgever: Karakter
Originele titel: Norse Mythology
Bindwijze: Paperback
Prijs: 17,99
Cijfer: 8,0 of 4/5 sterren

Neil Gaiman heeft zich tijdens het schrijven van zijn eerdere bestsellers - waarvoor hij onder andere de Hugo Award, de Nebula Award en meerdere Bram Stoker Awards in ontvangst mocht nemen - altijd laten beïnvloeden door mythologie uit de oudheid. Nu richt hij zich op de oorsprong van de Noorse goden. Hij blijft tijdens het schrijven trouw aan zijn beschrijvingen van het Noorse pantheon: Odin, de oppergod die wijs, dapper en slinks is. Thor, de zoon van Odin, die weliswaar enorme fysieke kracht bezit, maar niet bepaald de slimste van de goden is. En natuurlijk Loki - de zoon van een reus - die bloedbroeder van Odin is en een manipulator eerste klas. 

Gaiman verwerkt deze losse mythen tot een doorlopend verhaal dat begint met het ontstaan van de legendarische negen werelden en vervolgens in de levens van de goden, dwergen en reuzen duikt. Zo moet Thor zich vermommen als vrouw - lastig, met een baard en onstilbare honger - om zijn gestolen hamer terug te krijgen. Het bloed van Kvasir - de scherpzinnige god van allen - wordt in honingwijn veranderd en geeft de drinkers ervan magische krachten. Het boek bereikt zijn piek aan het einde met het epische verhaal van Ragnarok: de ondergang van de goden en de geboorte van een nieuwe tijd en nieuwe mensen.

De Griekse en Egyptische mythen kende ik al, maar de Noordse? Nee, daar wist ik nauwelijks iets van. Nou ja, voordat ik Magnus Chase and the Gods of Asgard van Rick Riordan had gelezen. Daarvoor kwam ik niet verder dan Odin/Wodan, Freya, Thor en Loki qua namen. Qua verhalen? Niets. De Thor-films van Marvel waren ook niet echt nuttig. Daarom bedank ik Karakter Uitgevers dat ik Noorse Goden kreeg als recensie-exemplaar en daarbij tegelijkertijd mijn kennis over de Noordse Goden kon vergroten. Nogmaals bedankt!

Noorse Goden is een verzameling van de meest bekende mythen over Odin, Loki en Thor. En dat is in principe waar het hele boek over gaat. Het begin gaat over het begin van de goden en het eindigt met het einde van de goden. Of is er wel een einde?

Even een opmerking over dit boek. Eigenlijk is het een opmerking over de titel: Noorse Goden. Laten we het even vertalen naar het Engels. Dan krijg je Norwegian Gods. Zie je het? Norse van Norse Mythology is verkeerd vertaald. Het had Noordse Goden moeten zijn, want het zijn goden uit de Noordse mythologie en niet uit Noorwegen. Dat is wat ik kwijt wilde.

Ik heb nooit iets anders van Neil Gaiman gelezen, dus ik weet niet hoe zijn schrijfstijl normaal is, maar in dit boek was het in ieder geval ontzettend hilarisch.

'Dat is niet onredelijk,' zei Thor. 'Wat is de prijs?' 'Freya's hand.' 'Wil hij alleen haar hand?' vroeg Thor hoopvol. Ze had per slot van rekening twee handen en zou er misschien zonder al te veel protest toe overgehaald kunnen worden om een daarvan op te geven. Dat had Tyr tenslotte ook gedaan. 'Hij wil haar helemaal,' zei Loki. 'Hij wil met haar trouwen' 'O,' zei Thor.

Daarnaast was het helemaal niet verwarrend om te lezen. Mythen lijken een beetje op Epic en High Fantasy-boeken. Er zijn super veel personages die allemaal ingewikkelde relaties met elkaar hebben. O, en ze hebben ook allemaal vreemde namen. Nee, niet alleen de goden en reuzen en weet ik veel wat, maar ook de wapens en tronen en plaatsen. Neem Hlidskjalf, Odins troon, of Audhumla, de eerste koe, of Yggdrasil, de wereldboom. Misschien kwam het ook doordat er een verklarende woordenlijst achterin Noorse Goden zat, al kwam ik er pas achter toen ik het boek uit had. Tja, ik lees de inhoudsopgave's nooit om niet gespoild te worden.

Neil Gaiman heeft met dit boek de Noordse mythen kort, maar krachtig samengevat en dát is precies hetgeen waardoor het net niet hét boek voor mij was. Het was leuk en informatief, maar niet informatief genoeg. Ik kende alles al door Magnus Chase en dit boek voegde er niet veel nieuwe informatie aan toe.

Als je de basis van de Noordse mythologie wil is Noorse Goden een aanrader, maar als je die al kent en alles uitgebreid besproken wil hebben? Dan zou ik verder zoeken. Welk boek over de Noordse mythologie álles bevat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het niet Noorse Goden is. Tenzij je ze op een hilarische wijze wil lezen. Dan is dit wel het juiste boek (alleen mis je nog steeds die uitgebreidheid).

Heb jij Noorse Goden gelezen?