Recensie: Vogelvrij (Spellslinger #1)

Titel: Vogelvrij
Auteur: Sebastien de Castell
Serie: Spellslinger #1
Genre: Fantasy, Young Adult
Verschenen: 4 september 2017
Pagina's: 383
Uitgever: Meis & Maas
Originele titel: Spellslinger
Bindwijze: Hardcover
Prijs: 16,95
Cijfer: 7,0 of 4/5 sterren

Wanneer je bent geboren als Jan'Tep en bijna 16 jaar wordt, kan je er maar beter op voorbereid zijn om te bewijzen dat je een echte magiër bent. Dat… of een wonder moet onderweg zijn. Maar Kellen rekent op geen van beiden. Hij weet dat hij iets achter de hand moet hebben om niet in volkomen diskrediet te raken bij de Jan'Tep gemeenschap. Dus wanneer Argosi, een zwerver met drie pakken spelkaarten, in het dorp aankomt weet hij dat hij geen andere keuze heeft dan haar hulp te accepteren…

Toen ik Vogelvrij de eerste keer zag, had ik niet de drang dat ik het móést lezen. Toch deed ik mee met de winactie op Hebban en zo heb ik dit boek gekregen, dus bedankt Hebban!

Vogelvrij gaat over Kellen, een vijftienjarige jongen, die woont in een Jan'Tep gemeenschap, waar je als je zestien bent een officiële Jan'Tep (oftewel magiër) wordt. Helaas heeft hij een klein probleempje: hij heeft nauwelijks magie. En dan ontmoet hij Ferius, een Argosi (oftewel zwerver) en een vijand van de Jan'Tep...

Wat ik van dit boek vind? Eerlijk gezegd weet ik het niet zo. Aan de ene kant bent ik er erg positief over en wil ik ontzettend graag de vervolgdelen lezen, maar aan de andere kant vind ik dit boek verschrikkelijk, omdat het cliché is en op zichzelf niet echt een verhaal heeft (het is heel duidelijk een voorbereiding op iets groters).

Laten we het maar eens hebben over de schrijfstijl. Daarvan kan ik zeggen dat die erg grappig is en leuke citaten heeft opgeleverd, maar ook dat die af en toe nogal geheimzinnig en diep kan zijn. Zie hier.

'Het leven is een vervloeking, knul. Liefde is de remedie.' (pag. 158)

Of.

'Wat is de vijand die niet met magie verslagen kan worden?' 'De waarheid.' (pag. 163) 

Of.

'De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars, maar de waarheid komt altijd wel aan het licht.' (pag. 263) 

Daarnaast bevat het boek ook geweldige personages. Mijn favoriet is Ferius Parfax, maar misschien komt dat doordat ze 'sassy' en sarcastisch is en dat soort personages mijn favorieten zijn.

Als laatste ben ik erg positief over de wereld en de magie. Hoewel de wereld zelf niet echt besproken wordt (Kellen is nooit weggegaan uit zijn gemeenschap), hoor je wel over verschillende volkeren (al vraag ik me nog steeds af waar die namen vandaan komen) en kom je te weten hoe de magie ongeveer werkt (ook dit is niet heel erg duidelijk besproken, maar hopelijk komt dat nog), maar wat wel verteld wordt is erg interessant.

Nu de dingen waar ik niet zo positief over ben. Als eerste heeft Vogelvrij niet echt een hoofdplot. Er was geen missie die volbracht moest worden, of een vijand die verslagen moest worden. In dit opzicht voelt het verhaal heel erg als een introductie naar iets groters (het is tenslotte een zesdelige serie), wat vergelijkbaar is met een tussendeel (wat het tweede boek van een trilogie vaak is).

Ook kon ik het niet zo vinden met sommige keuze's die Sebastien de Castell heeft gekozen. Hier bedoel ik met name de romantiek in het verhaal. Die was op zich niet nodig geweest en leek nu dus heel erg geforceerd. Daarnaast is het ook nog eens ontzettend cliché (meisje ziet jongen nooit staan, maar opeens -in één dag, zeg maar- wel en is meteen verliefd op hem). Zonder deze romance was het verhaal een stuk beter geweest. Een ander ding was de douairière-magiër. Want wat was precies haar rol? Ze was eigenlijk best nutteloos (behalve dan dat ze Kellen af en toe hielp, maar dat was het ook wel).

En dat is alles (denk ik) wat ik te zeggen heb over dit boek. O ja, en dat de cover ontzettend mooi is (plus de achterkant). Raad ik je het aan om te lezen? Ja, al zou dit niet het boek zijn dat als eerste in mij op zou komen als ik iets aan zou raden.

Heb jij Vogelvrij gelezen?