Recensie: The 100 Seizoen 1
Gecreëerd door: Jason Rothenberg
Gebaseerd op: The 100 van Kass Morgan
Acteurs: Eliza Taylor, Eli Goree, Thomas McDonell
Seizoen: 1
Afleveringen: 13
Genre: Drama, Mystery, Sci-Fi
Verschenen: 2014
Duur: ± 40 minuten per aflevering
Cijfer: 7,0 of 4/5 sterren
Set 97 years after a nuclear war has destroyed civilization, when a spaceship housing humanity's lone survivors sends 100 juvenile delinquents back to Earth in hopes of possibly re-populating the planet. (IMDb.com)
Een jaar geleden heb ik geprobeerd om The 100 te kijken, maar na één aflevering had ik er al niet meer zo'n zin in. Daarnaast vond ik de personages niet zo super qua uiterlijk (ik had ze anders voorgesteld in de boeken), en al snel keek ik een andere tv-serie.
Een paar weken geleden kwam The 100 op Netflix, en deze keer had ik wel een reden om deze serie te kijken. Een van de acteurs van Stranger Things komt namelijk voor in de vierde aflevering van seizoen twee en dat wilde ik natuurlijk zien! En zo vond ik mijzelf achter een computerscherm, terwijl ik The 100 keek.
Zoals velen misschien wel weten zijn de verhalen van het boek en de tv-serie helemaal anders. Het is een beetje vergelijkbaar met de verdere seizoen van Game of Thrones en A Song of Ice and Fire, al heb ik die niet gelezen noch gezien (alleen het eerste seizoen), dus kan dit een heel erg verkeerde vergelijking zijn, maar goed, hopelijk valt er te begrijpen wat ik bedoel. De hoofdpersonages zijn hetzelfde (op Glass na), maar het verhaal? De eerste aflevering is nog redelijk hetzelfde. De rest niet.
Normaalgesproken vind ik het vreselijk als een film of tv-serie niet op het boek lijkt (Shadowhunters!), maar in dit geval vond ik het niet erg. Ja, Finn zit in de tv-serie en hij bestaat niet in de boeken, net zoals Raven en wat er gebeurd met Wells. Misschien is het beter als er vooraf gezegd wordt of de tv-serie of film wel of niet lijkt op het boek, zodat wij (de lezers) ons erop kunnen voorbereiden.
Het verhaal was erg interessant, alleen kon ik het niet zo vinden met de driehoeksverhouding waarin Finn was geraakt. En de romantiek in het algemeen. Maar ja, dat zal dan wel weer aan mij liggen.
De manier waarop de aarde wordt afgebeeld is ook erg interessant, alleen vraag ik mij steeds af hoe het komt dat iedereen op precies dezelfde plek op aarde land en als ze dat doen, in de Verenigde Staten en niet ergens anders in Azië of Europa.
Het einde zorgde ervoor dat ik graag seizoen twee wilde kijken, dus het duurt niet meer zo lang of ik ben bij de vierde aflevering!
The 100 is een tv-serie die ik aanraad als je houdt van Young Adult-films en tv-series, Science-Fiction, en een post-apocalyptische wereld (heet dat zo?). Zelf ben ik er niet een super grote fan van, maar het is wel oké, dus als je niets te doen hebt, raad ik je aan om deze serie maar eens te gaan kijken. En als je fan bent van Imagine Dragons (zoals ik): in aflevering één hoor je Radioactive, dus kijken maar, zou ik zeggen.
Heb jij The 100 gezien?
Reacties
Een reactie posten