Evenement: YALFest NL 2017

Volgens mij noem ik de laatste tijd in letterlijk elke post YALFest, maar wat kan ik anders doen? Voor de mensen die niet weten wat YALFest is: Young Adult Literature Festival is een jaarlijkse festival (nou ja, jaarlijks, dit jaar was het de tweede editie) waar een aantal (rond de zeven/acht) buitenlandse schrijvers worden uitgenodigd (voornamelijk Amerikaanse). Naast een panel met de schrijvers zijn er nog allemaal leuke dingen te doen en zijn er heel veel gelegenheden om je geld te spenderen. Dit jaar was het ook mogelijk om je boeken te laten signeren (vorig jaar had je alleen een fotomoment met de schrijvers). Meer informatie kun je vinden bij de website van YALFest zelf.

Omdat ik dol ben op schrijvers ontmoeten (eigenlijk niet, want ik word altijd ontzettend zenuwachtig en krijg er nooit meer uit dan: 'Hello.' en 'Thank you!'), moest ik natuurlijk ook dit jaar bij dit festival zijn, dus kocht ik vorig jaar in mei de kaartjes. Na een heel jaar wachten (YALFest 2017 werd al bekend gemaakt tijdens YALFest 2016) was het eindelijk tijd, en nadat de vriendin aangekomen was waarmee ik hierheen zou gaan, was het tijd om te vertrekken!

We waren redelijk vroeg aangekomen bij het gebouw (ik woon er niet zo ver vandaan en de rit was korter dan verwacht), dus na een halfuurtje wachten kon de pret pas beginnen. Eerst kreeg ik nog een lootje en kreeg ik een bandje om dat liet zien dat ik een kaartje had voor de dag- en avondprogramma en moest ik mijn tas en jas afgeven bij de garderobe. Ik had mijn telefoon uit mijn tas gehaald, maar niet mijn portemonnee, wat erg dom was, aangezien we tijd kregen om dingen te kopen EN IK DAT NIET KON DOEN OMDAT IK MIJN GELD NIET HAD. GRRR.

De rij voor de gratis dingen.

 We liepen wat rond en stuitten toen op een tafel met gratis spullen, dus daar gingen we in de rij voor staan.

Uiteindelijk had de vriendin waar ik mee was gegaan wel haar geld meegenomen (pfieuw!) en leende ik haar geld om een ARC te kopen (voor €2,50!) en kocht ik wat bij de stand van Emmy van Letters & Lights. De kaarsen waren groter dan ik had verwacht, want op de foto's zagen ze voor mijn gevoel klein uit. Verder hadden we niets meer te doen en aangezien de goodiebags nog niet werden gegeven (wat we wel verwacht hadden), gingen we alvast in de zaal zitten waar de panel zou worden gehouden.

Super onduidelijk, maar dit was de zaal waar de panel werd gehouden.

 Ook hier wachtten we een hele tijd, maar we werden beloond door helemaal vooraan te kunnen zitten.

Ik nam deze foto voor de achtergrond en kwam er net pas achter dat er twee mensen op de bank zitten (want de panel was nog niet begonnen).

 En toen was begon de panel.

De schrijvers werden één voor één het podium op geroepen en toen kon het beginnen! Eerst werden er een aantal vragen gesteld zoals over hoe het was in Nederland en welke festivals leuker waren (deze of die in de VS). De 'standaard' vragen, dus. Daarna mocht het publiek vragen stellen (de meeste waren aan David Arnold. Nou, we weten dus wiens boek het meeste indruk heeft achtergelaten. ;)).

Na de panel werden de winnaars van de lootjes bekend gemaakt (je kon een canvas winnen, of je mocht als eerste in de rij staan bij een schrijver), kregen we de goodiebag, was het tijd voor de lunch en na een broodje (hiervoor moest €3,50 betaald worden) stonden we de rest van de tijd in de rij om onze tassen op te halen van de garderobe. We stonden te trappelen van ongeduld, want we wilde onze boeken graag laten signeren en moesten we dus vooraan gaan staan als we alles wilden laten signeren (we hadden maar vier boeken, dus eigenlijk zou het altijd al lukken omdat er twee signeerrondes waren).

We begonnen in de podiumzaal, waar Lesley, Gena en David zaten. Alledrie hebben ze mijn boeken gesigneerd, wat erg leuk was!

Eén foto en ik kijk niet in de camera. :(

Maar dit is in ieder geval Lesley Livingston van The Valiant/Onverschrokken.

Lesley had bij de panel al bewezen dat ze grappig was en super aardig, en ook hier was het erg gezellig. Meestal zeggen schrijvers niets tijdens het signeren, maar ze vroeg ons gewoon dingen, wat erg fijn was (omdat ik nooit weet wat ik zeggen moet).

Gena Showalter van The White Rabbit Chronicles.

Gena zei bijvoorbeeld niets, dus we stonden daar maar wat awkward te staan (en aangezien ik Alice in Zombieland niet echt geweldig vond wist ik al helemaal niets te zeggen).

DAVID ARNOLD!

En toen kwam David en hij is geweldig! Ik vond Kids of Appetite een geweldig boek, dus dat zei ik natuurlijk, en toen vroeg hij of we vorig jaar naar YALFest waren gegaan. De reden waarom? Omdat hij vrienden is met Becky Albertalli (wat ik stiekem al wist), en haar boeken vond ik ook geweldig, dus dat zei ik ook.

Aangezien we nogal vooraan stonden in de rij bij de vorige drie schrijvers (we waren toch op tijd!), hadden we tijd genoeg om in de rij te staan voor Victors handtekening. Het wachten duurde DRIE KWARTIER omdat hij met iedereen een praatje maakte. Super aardig, natuurlijk, maar het duurde echt heel lang.

Victor Dixen van Phobos.

Een van zijn vragen was of ik naar Mars zou willen gaan, waarop ik 'Nee.' zei en toen zag ik de kans schoon om zijn vraag terug te vuren en vroeg ik of híj naar Mars zou willen gaan. Zijn antwoord? Als het een retour was wel, maar een enkeltje? Nope.

Toen was signeerronde 1 voorbij en was het tijd voor de Masterclassen. Ik had een kaartje gekocht voor die van Vormgeven, en na een tijdje wachten (volgens mij heb ik alleen maar gewacht die dag) begon het.

De eerste dia bij de Masterclass Vormgeven.

De Masterclass werd gegeven door Lennart Wolfert, de vormgever van de covers van Simon versus de Verwachtingen van de Rest van de Wereld, De Voordelen van Onbeantwoorde Liefde, Elke Dag Maandag en Mislukt.  Hij vertelde hoe hij in de uitgeverswereld terecht was gekomen, hoe hij boekcovers ontwierp en wat de stappen daarvan waren. Myrthe Spiteri, de uitgever van Blossom Books zat er ook bij en zei vertelde hoe ze bij Lennart was gekomen.

Weer een wazige foto, maar dit zijn Lennart Wolfert en Myrthe Spiteri (Blossom Books) bij de Masterclass.

Daarna was het tijd voor signeerronde twee, maar omdat we alles al hadden laten signeren, konden we andere dingen doen. Eerst gingen we nog langs de booth waar de boeken werden verkocht, maar alles wat ik wilde (Disruptor van Arwen Elys Dayton) hadden ze niet meer, dus zochten we een tafeltje op om uit te rusten. Naast ons zaten een aantal meisjes die ons vroegen of we mee wilden doen met Cards Against Humanity. Nu kende ik het spel wel, maar had ik het nog nooit gespeeld en is het spel niet echt mijn soort humor (wat ook zou kunnen komen doordat ik niet alles begrijp). Uiteindelijk won ik twee rondes. (Eentje daarvan was: I think about ___ during sex. Mijn antwoord: Grandma.) Moet ik daar trots op zijn? Ik denk het om heel eerlijk te zijn niet.

En toen was het tijd voor het avondprogramma. Eerst kregen we nog het avondeten (friet en kroket/frikandel/kaassoufflé), maar we moesten super lang wachten, omdat er per keer niet zo veel gefrituurd werd en er maar één plek was waar je eten mocht halen. Daarom kregen we later gratis een consumptiebon wat erg aardig en onverwachts was.

Het avondprogramma begon met de schrijvers die ons bedankten (maar wat ze precies zeiden weet ik niet meer) en uiteindelijk trad iemand die Kim de Boer heette op en bekend was van The Voice of Holland. Ik ken haar niet, dus misschien rinkelt er bij jou wel een belletje?

Het avondprogramma - alle auteurs op een rijtje (links) en Myrthe Spiteri (rechts).

Er was ook een grabbelton aanwezig waarbij je in een zak met tafeltennisballetjes moest grabbelen voor vijftig cent en zag of je iets gewonnen had (dat stond dan op het balletje). Helaas voor mij had ik geen prijs.

We hadden beiden geen zin meer in het avondprogramma (feesten is sowieso niets voor mij), dus toen gingen we naar huis. En dat was voor mij YALFest 2017! Ik ben erg benieuwd naar editie 2018, dus hopelijk zie ik jou daar!

Nog even een ding over de goodiebag. Dit jaar was het niet aan het begin gegeven, maar later pas. Daarin zaten twee boeken en ik ben er heel erg zeker van dat iemand een van die boeken die dag heeft gekocht en later het in de goodiebag kreeg. Jammer. Zeker ook omdat we allemaal gratis spullen kregen en het nergens konden laten omdat we onze tassen zojuist hadden ingeleverd! Verder misschien meer workshops? De fotobooth was er niet meer, wat erg jammer was, want die was erg leuk vorig jaar. Maar ja, ieder jaar is weer anders, hè?

Ben jij naar YALFest 2017 gegaan?