Recensie: Inferno (Robert Langdon #4)

Titel: Inferno
Auteur: Dan Brown
Serie: Robert Langdon #4
Genre: Mystery, Thriller
Verschenen: 14 mei 2013
Pagina's: 466
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
Originele titel: Inferno
Bindwijze: Paperback
Prijs: 19,95
Cijfer: 7,0 of 4/5 sterren

Robert Langdon, hoogleraar kunstgeschiedenis en symboliek, wordt op een nacht wakker in een ziekenhuis in Florence zonder te weten hoe hij daar is beland. Geholpen door een stoïcijnse jonge vrouw, Sienna Brooks, vlucht Langdon en raakt hij verzeild in een duizelingwekkend avontuur. Langdon ontdekt dat hij in het bezit is van een reeks verontrustende codes, gecreëerd door een briljante wetenschapper; een genie dat geobsedeerd is door het einde van de wereld en het duistere meesterwerk Inferno van Dante Alighieri.

De strijd tegen deze mysterieuze vijand voert hen langs tijdloze locaties als het Palazzo Vecchio, de Boboli-tuinen en de Duomo, en Langdon en Brooks stuiten op een netwerk van verborgen doorgangen en eeuwenoude geheimen...

Twee jaar geleden las ik The Da Vinci Code omdat mijn vrienden op dat moment de boeken van Dan Brown aan het lezen waren. Daar wilde ik natuurlijk niet op achterlopen. Ik heb dat boek uiteindelijk vijf sterren gegeven.

Aangezien ik thuis Inferno had liggen en er een film van zou komen (het was nog november of zo), besloot ik om eindelijk aan boek vier te beginnen (ik wilde het allang lezen, alleen kwam er nooit iets van). En serieus, ik vraag me af waarom ik The Da Vinci Code vijf sterren heb gegeven.

Misschien kwam het doordat het zo lang geleden was dat ik een van Dan Browns boeken heb gelezen en dus vergeten was hoe zijn verhalen waren, maar ik kwam gewoon niet in het verhaal van Inferno. Ik zag Florence niet voor me (ik ben er nog nooit geweest en foto's ervan heb ik ook niet gezien), Robert Langdon was erg afstandelijk (ik zag hem voor me als Tom Hanks en in het boek staat dat Robert erg knap is en dat ging dus niet samen, daarnaast was zijn amnesie ontzettend irritant), en het plot zat mij ook niet lekker.

Jep. Het plot. Hier komen we bij de vraag die ik mijzelf afvroeg, want dit plot is zo ontzettend ongeloofwaardig. Waarschijnlijk komt het dat ik kritischer ben geworden als het om goede boeken draait, want alles wat Robert Langdon bedacht en realiseerde... ik kon het gewoon niet uitstaan. Uiteindelijk las ik dit boek nog maar om het uít te krijgen. Want mijn goden, ik wilde dolgraag beginnen aan een nieuw boek zonder deze aan de kant te leggen om het een jaar later uit te lezen (dat heb ik al vaak genoeg gedaan, wat ik vreselijk vind van mijzelf).

Waarom alsnog vier sterren? Ik kon het verhaal en de personages misschien niet uitstaan, maar ik moet toegeven dat alles ontzettend geniaal is. Dan Brown heeft veel onderzoek gedaan naar Florence en Dante Alighieri, en dat wil ik niet negeren, dus vandaar, vier sterren.

Raad ik je aan om Inferno te lezen? Ik zou zeggen, lees (of kijk) The Da Vinci Code eerst, en als je die leuk vindt, lees dan dit boek (of kijk deze film) (en de andere boeken van deze serie). Want ook al kun je deze boeken los van elkaar lezen, ze hebben niet allemaal die intro van wie Robert Langdon precies is (al is die echte intro pas in Het Bernini Mysterie, of Angels and Demons).

Heb jij Inferno gelezen?