Recensie: Kids of Appetite

Titel: Kids of Appetite
Auteur: David Arnold
Genre: Contemporary, Young Adult
Verschenen: 20 september 2016
Pagina's: 352
Uitgever: Headline
Nederlandse titel: De Kids of Appetite
Bindwijze: Paperback
Prijs: 10,00
Cijfer: 8,0 of 5/5 sterren

In the Hackensack Police Department, Vic Benucci and his friend Mad are explaining how they found themselves wrapped up in a grisly murder. But in order to tell that story, they have to go way back...

It all started when Vic's dad died. Vic's dad was his best friend, and even now, two years later, he can't bring himself to touch the Untouchable Urn of Oblivion that sits in his front hall. But one cold December day, Vic falls in with an alluring band of kids that wander his New Jersey neighbourhood, including Mad, the girl who changes everything. Along with his newfound friendships comes the courage to open his father's urn, the discovery of the message inside, and the epic journey it sparks.  

YALFest komt er weer aan - zondag al! Eindelijk na één jaar lang wachten! En daar moest ik mij natuurlijk op voorbereiden. Ik ga samen met een vriendin naar dit geweldige festival en aangezien we dit jaar de boeken mogen laten signeren, kozen we vier boeken uit om mee te nemen, zodat we samen in de rij kunnen staan voor twee boeken (één van mij en één van haar) in plaats van één. Dit boek was een van de vier. Eergisteren had ik het over Phobos, dat was het eerste boek. Gisteren was de beurt aan Alice in Zombieland, het tweede boek, en vandaag is het tijd voor het derde boek.

Het beste is om Kids of Appetite te lezen zonder enig idee te hebben waar het over gaat. Dit is een van die boeken waarbij je de flaptekst niet moet lezen, omdat het het verhaal, nou ja, niet verpest, maar een belangrijk deel wegneemt. Voor de nieuwsgierigen: het gaat over Vic en een groepje vrienden, de Kids of Appetite genaamd. Verder zeg ik niets.

Ik kan wel zeggen dat dit boek een super renpaard is. David Arnold heeft een ontzettend fijne, authentieke schrijfstijl en dat zorgde ervoor dat ik dit boek razendsnel heb uitgelezen (het kostte me wel twee dagen, maar dat terzijde). Of hij Mosquitoland ook op deze manier heeft geschreven kan ik niet zeggen, omdat ik die nog niet gelezen heb, maar ik hoop van wel.

Het verhaal... Tjonge. Eén woord: fantastisch. Door middel van flashbacks komen we eigenlijk van alles te weten over de Kids of Appetite (daarnaast zijn er twee hoofdpersonen, dus nog meer leuks!) en dat was wel fijn. Het doet me nu eigenlijk denken aan het deel waar ik nu ben in It van Stephen King, omdat de hoofdstukken hetzelfde zijn ingedeeld in dat boek als in dit boek. Hmm.

Kids of Appetite gaat eigenlijk meer om de personages dan het verhaal (vind je niet?) en daarbij wil ik een groot applaus geven aan David, omdat hij veel diversiteit in het verhaal heeft gestopt, zonder dat het heel veel lijkt. Neem de hoofdpersoon, bijvoorbeeld. Vic is gewoon een jongen, maar hij heeft het Moebius-syndroom. Dit wordt heel fijn beschreven en daar ben ik blij mee. Het is net zoals Wonder, van R.J. Palacio.

Hoewel ik dit boek fantastisch vind, kan ik het helaas niet toevoegen aan mijn lijstje met favoriete boeken. Kids of Appetite is echt heel goed, maar het mist gewoon iets... Ik kreeg wel een bijzonder gevoel tijdens het lezen, maar hoe kan ik dat precies kan beschrijven? Het was een gevoel alsof ik thuiskwam na een hele tijd te hebben gereisd. Nou ja, iets in die trant.

Ik raad iedereen aan om dit boek te lezen. Ik zou geen excuus kunnen bedenken om dit boek níét te lezen (tenzij je echt een grondige hekel hebt aan goede boeken). Houd je niet van Contemporary? Probeer dit boek dan eens uit. Wie weet vind je het leuk en realiseer je dat niet alle Contemporary-boeken zoetsappig en 100% romantiek zijn. Ik ben in ieder geval heel erg benieuwd naar de andere boeken van David Arnold. Zullen ook die bij mij in de smaak vallen?

Heb jij Kids of Appetite gelezen?