Recensie: Shadowhunters Seizoen 1

Titel: Shadowhunters: The Mortal Instruments
Gecreëerd door: Ed Decter
Gebaseerd op: The Mortal Instruments van Cassandra Clare
Acteurs: Katherine McNamara, Dominic Sherwood, Alberto Rosende
Seizoen: 1
Afleveringen: 13
Genre: Actie, Drama, Fantasy
Verschenen: 2016
Duur: ± 42 minuten per aflevering
Cijfer: 6,0 of 3,5/5 sterren

Clary Fray is a normal teenager living in Brooklyn with her mother. One day, she discovers that she is descended from a line of Shadowhunters; humans born with angelic blood that fight to protect our world from demons. After her mother is kidnapped, Clary must team up with three Shadowhunters: Jace, Alec and Isabelle and her best friend Simon on a quest to find her mother and recover her past. (Emma Wolfe)

Toen twee jaar geleden (eind 2014) werd bekend gemaakt dat er een tv-serie zou komen van The Mortal Instruments, was ik erg enthousiast. Op dat moment had ik nog geen tv-series gekeken en alleen maar Stad van Beenderen gelezen, het eerste boek in deze zesdelige serie. Na een lange tijd wachten was het zover: Shadowhunters zou verschijnen op tv.

De casting had mij als eerste teleurgesteld. Omdat ik als eerste de film had gezien, hadden de personages in mijn hoofd naar hun uiterlijk gevormd. Zo zag ik ze voor me. En toen kwam de casting van de tv-serie...
De Lightwoods zag ik bijvoorbeeld niet voor me als hispanics, of Luke als een donkere man. En Valentine zeker niet als een (bijna) kale man. En geen jonge Hodge. Kortom: de casting had mij teleurgesteld.

Op het moment dat er bekend werd gemaakt dat er veel Climon (Clary en Simon) zou zijn, werd ik nog meer teleurgesteld. Dit koppel is zeker één van mijn NOTP's.

En toen waren de afleveringen te zien. Dat het verhaal afweek van de boeken vond ik niet zo erg. Ik had geen zin om de serie met het boek te vergelijken. Daar leek het te weinig op. Maar het acteerwerk van de acteurs, tja, daar irriteerde ik me mateloos aan. Ook aan die van meneer Sherwood.

Hem had ik al ontmoet in Vampire Academy, en hij was de reden waarom ik de boeken ging lezen. Of eigenlijk Christian Ozera... In ieder geval had ik verwacht dat iedereen redelijk goed kon acteren, maar nee hoor, alles zag er geforceerd uit en nep. Vooral ene Clary. Tjonge, wat kan zij slecht acteren, zeg! In de latere afleveringen was ze nog oké, maar toch.

Op sommige momenten was ik redelijk blij omdat de tv-serie dingen toevoegde die uit de film waren gehaald zoals Max, maar de andere toevoegingen vond ik weer ietsje te veel. Dit waren onder andere Lydia, wat er gebeurde met Ragnor Fell, Dot, Meliorn, en zelfs Camille. Die laatste vond ik het meest irritant. En dat met Rafael was ook anders dan het boek (en dat was ook het enige wat ik stom vond omdat het anders was. Rafael speelt later namelijk een grote rol).

Al met al was de serie niet zo slecht als je je niet zoveel bemoeide met de boeken (en op het acteerwerk na). Daarom kon ik ook niet stoppen met kijken. Ik wilde gewoon weten hoe het verhaal verder ging (en wat ze wel en niet uit de boeken hadden gehaald). De kleine details vond ik geweldig, zoals Max, wat ik net al had gezegd. Maar ook door de rest van het seizoen kon ik kleine snippertjes opmerken die uit het boek kwamen en allemaal uit de film geknipt waren. Vooral de aflevering This World Inverted bevatte veel van die snippers.

Raad ik je aan om Shadowhunters te gaan kijken? Dat is een goede vraag. Als ik naar de kwaliteit kijk zou ik nee zeggen, maar als het om het verhaal gaat juist wel. Wat ook kan komen doordat ik een fan ben van de boeken van Cassandra Clare. Maar als ik het aanraad ben ik weer bang dat het niet leuk gevonden zou worden door het acteerwerk en dat de boeken dan ook stom zouden worden gevonden. Urgh, waarom is het zo moeilijk om deze tv-serie wel of niet aan te raden?!

Heb jij Shadowhunters gekeken?