Recensie: Zout van de Zee

Titel: Zout van de Zee
Auteur: Ruta Sepetys
Genre: Historical fiction, Young Adult
Verschenen: 30 maart 2016
Pagina's: 240
Uitgever: Luitinght-Sijthoff
Originele titel: Salt to the Sea
Bindwijze: Hardcover
Prijs: 17,99
Cijfer: 8,5 of 5/5 sterren

1945, Oost-Pruisen

De Tweede Wereldoorlog komt tot een einde en de Russen proberen de Duitsers te verdrijven. Duizenden vluchtelingen zijn op zoek naar vrijheid. Zo ook de 21-jarige Litouwse Joana, de 15-jarige Poolse Emilia en de 19-jarige Oost-Pruisische Florian. Ze zijn alle drie op de vlucht naar de Wilhelm Gustloff, een voormalig cruiseschip dat hen in veiligheid moet brengen. Hoewel ze door de oorlog lijnrecht tegenover elkaar staan, moeten ze samenwerken om te overleven. Dan, op het moment dat ze denken dat ze eindelijk veilig zijn, gebeurt er iets verschrikkelijks...

In prachtige, indringende zinnen vertelt Ruta Sepetys over een tragische gebeurtenis in een gruwelijke oorlog, en laat zien dat menselijkheid alles overwint als de nood het hoogst is.

Nadat ik dit filmpje zag wilde ik niets anders doen dan Zout van de Zee lezen. Mijn geluk kon niet op toen ik zag dat Luitingh-Sijthoff, nummer drie van mijn favoriete uitgevers, dit boek uit zouden geven. En toen ik dit boek won via Facebook was ik dolgelukkig.

Zout van de Zee wordt verteld door vier personen: Florian, Emilia, Joana en Alfred. De hoofdstukken zijn erg kort, dus je vliegt door het boek heen. En het boek heeft zelf ook niet zo veel bladzijdes, dus het is zeker mogelijk om het in één keer uit te lezen.

Dat betekent helaas niet dat alle personages even interessant zijn. Florian, Emilia en Joana wisten allen mijn hart te veroveren, maar Alfred? Nee, dank je. Als je het boek hebt gelezen weet je wel wat ik bedoel. Alfred is gewoon iets té erg. En ik wil niet discrimineren, maar als alle Duitsers zo waren zou ik ze grondig haten. Gelukkig dat ze niet allemaal zo zijn.

Het verhaal is erg verstikkend. Van tevoren weet je al wat er gaat gebeuren, maar de mensen in het verhaal nog niet. En dan zie je ze langzaam naar hun ondergang reizen. Als ik tegen Florian, Emilia en Joana had kunnen praten zou ik ze vertellen het schip niet op te gaan, maar ja. wat had ik dan kunnen doen? Niets. Ze zouden me niet geloven.

Wat ik zo fijn vind aan Zout van de Zee is dat je een heel ander beeld ziet van de Tweede Wereldoorlog. Die boeken over die Nederlanders of Engelsen die in het Verzet gaan interesseren me nul komma nul procent, maar dit soort boeken (De Boekendief inbegrepen) vind ik geweldig. Geen wonder dat Nederlands literatuur over de Tweede Wereldoorlog mij ontzettend verveelt...

Omdat ik Schaduwliefde en Out of the Easy niet heb gelezen heb ik geen materiaal waar ik Zout van de Zee mee zou kunnen vergelijken. Daarom kan ik ook niet zeggen of dit boek zeer geslaagd is, of juist iets minder. Ik houd van dit boek, maar of andere mensen dat doen? Geen idee.

Ik raad dit boek aan iedereen aan die geïnteresseerd is in de Tweede Wereldoorlog, maar ook voor degenen die dat tijdperk juist niet interessant vinden maar er wel iets over willen weten of gewoon aan degenen die niets te lezen hebben (niet dat ik denk dat dat mogelijk is...). Zout van de Zee heeft mij weten te overtuigen dat de Tweede Wereldoorlog niet altijd een saai onderwerp is, maar juist een heel interessante (behalve als het over het Verzet gaat). Ik ben benieuwd naar Ruta's andere boeken.

Heb jij Zout van de Zee gelezen?