Recensie: Alice in Zombieland (White Rabbit Chronicles #1)

Titel: Alice in Zombieland
Auteur: Gena Showalter
Serie: White Rabbit Chronicles #1
Genre: Fantasy, Romance, Young Adult
Verschenen: 25 september 2012
Pagina's: 404
Uitgever: Harper Collins
Nederlandse titel: Alice in Zombieland
Bindwijze: Paperback
Prijs: 10,00
Cijfer: 4,0 of 2/5 sterren

She won't rest until she's sent every walking corpse back to its grave. Forever.

If anyone had told Alice Bell that her entire life would change course between one heartbeat and the next, she would have laughed. From blissful to tragic, innocent to ruined? Please. But that's all it took. One heartbeat. A blink, a breath, a second, and everything she knew and loved was gone.

Her father was right. The monsters are real.

To avenge her family, Ali must learn to fight the undead. To survive, she must learn to trust the baddest of the bad boys, Cole Holland. But Cole has secrets of his own, and if Ali isn't careful, those secrets might just prove to be more dangerous than the zombies.

YALFest komt er weer aan - zondag al! Eindelijk na één jaar lang wachten! En daar moest ik mij natuurlijk op voorbereiden. Ik ga samen met een vriendin naar dit geweldige festival en aangezien we dit jaar de boeken mogen laten signeren, kozen we vier boeken uit om mee te nemen, zodat we samen in de rij kunnen staan voor twee boeken (één van mij en één van haar) in plaats van één. Dit boek was een van de vier. Gisteren had ik het over Phobos, dat was het eerste boek.

Alice in Zombieland stond al een tijdje op mijn nog-te-lezen-lijst, omdat het eenmaal interessant klonk. Nou ja, interessant... De titel klonk interessant. Ik verwachtte een boek dat Alice in Wonderland was, maar dan herschreven met zombies. Dat ze door een konijnenhol viel en in plaats van in Wonderland, in Zombieland terecht kwam. Ging dit boek hier ook over? NEE. Alice in Zombieland gaat over een meisje waarvan de ouders vermoord worden door zombies en ze op school verliefd wordt op een bad boy (+ liefde op het eerste gezicht) en gaat vechten tegen vreemde geestzombies. Neem mij niet kwalijk, maar SORRY, WAT IS DIT?!

Gena Showalter kende ik al van Intertwined, een boek over een jongen die vier zielen in zijn lichaam had (met zijn ziel erbij vijf), en dat was nogal een bijzonder en leuk boek, dus je kunt wel raden dat ik erg nieuwsgierig was naar dit boek. Ik bedoel, boeken over zombies kom je ook niet iedere dag tegen. Maar helaas. Gena heeft haar kans gemist.

Het grootste probleem van dit boek is denk ik toch wel de titel. Het schept de verwachting op dat het te maken heeft met het beroemde boek van Lewis Carroll, maar niets daarvan is waar. De enige dingen die hetzelfde zijn, zijn de naam van de hoofdpersoon (Alice) en het verschijnen van een konijn met een klok/horloge (en misschien ook nog dat 'krankzinnigheid' een paar keer genoemd wordt, maar dat was het wel weer). O, en de titels van de hoofdstukken, die hetzelfde zijn als de originele, maar dan met een zombie-twist ('A Mad Tea Party' wordt 'A Mad Zombie Party').

Een ander probleem dat ik had was de romantiek in dit boek. Er is een soort driehoeksverhouding (wat het al stom maakte), en de mensen die daarin zitten zijn heel raar beschreven. Zo hebben we Cole (waarvan ik de héle tijd moest denken aan Cole Sprouse, omdat ik deze naam nooit ergens anders tegen ben gekomen), een irritante bad boy die wil dat alles gaat zoals hij wil en zich gedraagt als een of ander wild beest als een andere jongen te dicht bij Alice komt terwijl hij (Cole) haar niet eens kent, en Justin (als dat zijn naam was), een jongen die werd beschreven als raar, omdat hij alleen met zijn zus praatte, maar opeens een complete zak bleek te zijn, zonder enige uitleg. Ehm... Oké? Ik kan dit heel simpel zeggen: de romantiek in Alice in Zombieland is super voorspelbaar én stom. (Al zeg ik het zelf.)

Het verhaal zelf... Gena heeft geprobeerd het heel badass te laten lijken, maar met die high school drama is dat helaas niet gelukt. Nee, die vechtscènes waren gewoon te geforceerd. Hoe graag ik ook zou willen dat er meer actie in het verhaal zat: ik denk niet dat deze klus aan Gena is opgedragen. Ga maar weer verder schrijven aan je romantische paranormale romannetjes voor volwassenen, Gena!

Als laatste de zombies. Ik snap dat schrijvers graag hun eigen paranormale wezens willen creëren, omdat ze dan uniek zijn (Stephanie Meyers glinsterende vampiers, hallo?), maar soms gaat dat gewoon niet, zoals in dit geval. De zombies van Alice in Zombieland zijn een vreemde mix van geesten en zombies (of eigenlijk gewoon rottende geesten) en ze hadden bijzonder kunnen zijn, maar dat zijn zombies meestal niet, omdat ze ook meestal anoniem blijven en gewoon vreemde wezens zijn die op je af komen en je op willen eten. Dit idee is, naar mijn idee, mislukt, al had het heel goed kunnen zijn (maar hoe dat gelukt zou kunnen zijn kan ik je niet vertellen, omdat ik zelf ook geen idee heb).

Je kunt wel raden dat ik dit boek afschuwelijk vond. Mijn cijfer begon eerst bij de 3,5/5 sterren, maar toen veranderde ik het naar 3/5 sterren en nu ik nog meer over dit boek nadenk, heb ik het uiteindelijk 2/5 sterren gegeven. Raad ik je dit boek aan? Als je van high school drama, bad boys, een beetje vechten en voorspelbaarheid houdt: ja. En als je een Alice in Wonderland-hertelling verwacht: nee.

Heb jij Alice in Zombieland gelezen?