Recensie: Wonderkind (Legend #2)


17195126
Titel: Wonderkind
Auteur: Marie Lu
Serie: Legend #2
Genre: Dystopia, Romance, Young Adult
Verschenen: 29 januari 2013
Pagina's: 383
Uitgever: Gottmer
Originele titel: Prodigy
Bindwijze: Paperback
Prijs: 16,95
Cijfer: 8,5 of 5/5 sterren

Na een succesvolle lancering van het eerste deel in de Legend-serie brengen we nu met trots het tweede deel: Wonderkind. Aan het eind van boek 1 ontsnappen Day en June ternauwernood aan een executie dankzij de tussenkomst van de Patriotten. Deze rebellen, die loyaal zijn aan de voormalige Verenigde Staten, gooien het op een akkoordje met hen. Day krijgt een prothese voor zijn manke been. In ruil daarvoor moeten ze de Patriotten bijstaan bij de aanval tegen de Republiek. Het plan is om de nieuwe Elector Primo te vermoorden. Anden blijkt echter een sympathieke, niet-corrupte jonge jongen te zijn, die bovendien het leven van Days broer Eden redt. Dit brengt Day en June in een lastig pakket. Als de jonge Elector dan ook nog hevig verliefd wordt op June, wordt Day helemaal op de proef gesteld…

Vorig jaar las ik in februari Legend, het eerste boek van deze trilogie, en ik vond het helemaal geweldig. Boek twee, Wonderkind, stond daarom op mijn lijstje met boeken die ik graag wilde lezen, maar daar was nooit iets van gekomen, tot nu. Ik mocht stage lopen bij Gottmer (het moest voor school, dit is mijn blogpost daarover) en toen de stage afgelopen was, mocht ik dit boek meenemen!

Legend is dystopisch en dat is bij dit boek ook het geval. Daarom moet ik zeggen dat het verhaal niet super origineel is. Of toch wel, aangezien het een van de eerdere series is?

De meeste trilogieën hebben een inleidende eerste boek, een tussenboek en dan een 'spectaculair' slot. Dit is gelukkig niet zo bij Wonderkind en wat ben ik daar blij om. Er gebeurt net zoveel spannends als in het derde deel Finale. Dat de romantiek minder belangrijk is zou ik niet zeggen (er komt een soort van driehoeksverhouding in het verhaal, al had ik dat zelf niet opgemerkt maar zei een klasgenoot dat), maar daar ligt de focus gelukkig niet op.

Natuurlijk is dit boek niet het perfecte boek en heeft deze serie zijn kritiekpunten (is dat een woord?), maar over het algemeen is dit een redelijk goed verhaal en is de wereld erg interessant. Een ding waar ik heel blij van word is dat er heel veel diversiteit is en alles geaccepteerd wordt. Marie Lu komt zelf ook oorspronkelijk uit Azië, dus dat heeft ook een grote rol gespeeld, denk ik.

Raad ik je aan om de Legend-trilogie te lezen? Jazeker! Er is een grote kans dat je even aarzelt omdat dit thuis hoort in de wereld van dystopische trilogieën, maar geef deze serie gewoon een kans. Ik was daar ook bang voor (weliswaar vorig jaar), en het resultaat is uiteindelijk positief geworden. Nog steeds niet overtuigd? Dan zeg ik dit: Marie's schrijfstijl is fantastisch, dus lees eens een van haar andere series (er komt dit jaar een nieuw boek uit, Warcross genaamd) en kom dan terug als je overtuigd bent. Ik ben in ieder geval erg benieuwd naar The Young Elites en Warcross.

Heb jij Wonderkind gelezen?

Reacties

Populaire posts