Recensie: Weird Science

Titel: Weird Science
Regisseur: John Hughes
Acteurs: Anthony Michael Hall, Ilan Mitchell-Smith, Kelly LeBrock
Genre: Comedy, Romance, Sci-Fi
Verschenen: 30 augustus 1985
Duur: 94 minuten
Cijfer: 6,0 of 3/5 sterren

Two unpopular teenagers, Gary Wallace and Wyatt Donnelly, fail at all attempts to be accepted by their peers. Their desperation to be liked leads them to "create" a woman via their computer. Their living and breathing creation is a gorgeous woman, Lisa, whose purpose is to boost their confidence level by putting them into situations which require Gary and Wyatt to act like men. On their road to becoming accepted, they encounter many hilarious obstacles, which gives the movie an overall sense of silliness. (IMDb.com)

Na het kijken van The Breakfast Club en Sixteen Candles was ik erg benieuwd naar John Hughes' derde en laatste YA-film, Weird Science. Aangezien het op Netflix stond duurde het niet lang tot ik het had gekeken. (Dit was ergens in maart. Ik weet het, het is nu al mei.) En vond ik deze film net zo goed als de rest? Nee.

Het eerste waar ik mij heel erg aan stoorde was het verhaal. Ik verwachtte namelijk een hedendaagse film (wel nog steeds dat het in 1985 afspeelde) net zoals de vorige twee films, maar dat was niet het geval. Het is wel heel erg origineel, maar gebeurden steeds plotseling hele rare dingen (zoals die bende die plotseling het huis binnenvalt) en op een gegeven moment snapte ik er niets meer van. Later heeft mijn vader uitgelegd dat Weird Science verscheen toen de computer net was geïntroduceerd aan de wereld en dat iedereen heel erg nieuwsgierig was naar wat het allemaal kon doen en snapte ik het verhaal plotseling veel beter. Maar nog steeds. Wat Gary en Wyatt allemaal deden vond ik stom. Vooral wat ze deden en wílden doen met Lisa. En Lisa was ook raar.

Eigenlijk is dat alles wat ik nog kan vertellen over deze film O ja, ik weet nog één ding. In Weird Science zie je namelijk de jonge Robert Downey Jr.! Toen ik dat zag bij de aftiteling (wat in het begin was, dus eigenlijk optiteling) barstte ik in lachen uit. Een jonge Robert! Hilarisch.

Of ik je deze film aanraad? Niet zozeer, maar als je van rare dingen houdt, films uit de jaren tachtig én als je meer wilt van John Hughes is dit natuurlijk een aanrader (al vind ik The Breakfast Club het beste). En als je benieuwd bent naar wat men vroeger dacht over de computer, dan kun je heel erg lachen. O, én als je een hormoniale jongere bent die even iets anders wil dan The Hunger Games en The Fault in Our Stars. Want kijk mensen, dít is hoe vroeger films gemaakt werden en een succes werden. 

Heb jij Weird Science gezien?