Recensie: The OA Seizoen 1


Titel: The OA
Gecreëerd door: Zal Batmanglij, Brit Marling
Acteurs: Brit Marling, Jason Isaacs, Scott Wilson
Seizoen: 1
Afleveringen: 8
Genre: Drama, Mystery
Verschenen:
16 december 2016
Duur: ± 60 minuten per aflevering
Cijfer: 8,0 of 5/5 sterren

Created and written by Brit Marling and Zal Batmanglij (The East), the latest Netflix original delves into the inexplicable reappearance of Prairie Johnson (Marling). Having gone missing seven years ago, the previously blind Johnson returns home, now in her 20s and with her sight restored. While many believe she is miracle, others worry that she could be dangerous. (IMDb.com)

Toen op Netflix bekend werd gemaakt dat er een nieuwe Netflix Original zou komen, werd mijn aandacht onmiddellijk getrokken door de poster. De paarse kleur... Het was gewoon prachtig. Nadat de aflevering op Netflix stonden en bekeken konden worden, duurde het niet lang of ik begon aan de eerste aflevering.

Nu moet ik toegeven dat het niet geweldig was. De manier waarop het verhaal werd verteld was prachtig, echt waar, maar ik voelde niet zo mee wanneer OA zat te vertellen. Wat mij juist interesseerde waren de luisteraars, dus is mijn favoriete aflevering dan ook de laatste. De helft van de tijd hoopte ik dan ook dat het verhaal snel verder zou gaan. Acht afleveringen? Perfect.

Die laatste aflevering, aflevering acht, Invisible Self, is zoals ik al zei mijn favoriet. Waarom? Tja. Dat is de vraag. Ik wil jullie niet spoilen, want The OA moet je kijken zonder enig idee waar het over gaat, maar deze aflevering is zó psychologisch en mooi en... Als je het hebt gezien snap je het. Je weet wel wat ik bedoel.

Er waren allerlei geruchten dat The OA leek op Stranger Things, en ik snap wel waarom mensen dat vinden (het was ook nog duidelijk te zien in aflevering vier, waar iemand Stranger Things keek op de televisie). Maar lijkt deze serie op die andere Netflix hitserie? (Die toevallig ook nog eens mijn favoriet is?) Nee. Helemaal niet. The OA heeft een eigen stem, een eigen doel en een totaal ander onderwerp. Stranger Things is bedoeld om weer te houden van al die oude horrorfilms uit de jaren tachtig, maar deze serie? Deze serie is om na te denken over de dood. Wat er met ons gebeurt als we het leven verlaten. Oké, ik heb al genoeg gezegd, maar het is wel waar.

Hoewel ik niet echt een fan ben van The OA en het verhaal ook niet heel erg geweldig vind, is het wel een tv-serie die je ooit in je leven gezien moet hebben. Op het eerste gezicht is het raar, en geloof me, ik vond dat een beetje storend, maar op het laatste moment realiseer je waarom. Het is gewoon zo mooi. Ik heb gehuild, en dat gebeurt niet vaak als ik een film of tv-serie kijk. Let er wel op dat er een aantal seksscènes in voorkomen (twee in totaal, als ik het niet verkeerd heb), dus let er op als je een wat jongere kijker bent, maar verder zijn er geen redenen waarom het zestien-plus is. Ja, er zijn een aantal gewelddadige scènes, maar dat was het ook wel.

 Als laatste wil ik zeggen dat als je niet van Fantasy of horror houdt, The OA nog steeds een perfecte serie is. Op het eerste gezicht vond ik het nogal raar dat er nergens stond dat het Fantasy was (want de poster straalt gewoon het woord 'Fantasy' of 'Science-Fiction' uit), maar nu ik alles heb gezien begrijp ik waarom. Dit is géén Fantasy-serie! Het is inderdaad een mysterieverhaal. En een heuse aanrader! (En als er geen seizoen twee komt vind ik het niet erg, want het is goed zo. Al vind ik het wel jammer dat ik Buck en French dan niet meer kan zien. Maar ja, dat is het nadeel als je favoriete personages krijgt.)

Heb jij The OA gezien?

Reacties

Populaire posts