Recensie: Altijd Anders

Titel: Altijd Anders

Auteur: Ingrid Kluvers

Genre: Contemporary, LGBT, Young Adult

Verschenen: 6 april 2016

Pagina's: 207

Uitgever: Uitgeverij Moon
Bindwijze: Hardcover

Prijs: 17,50

Cijfer: 3,0 of 2/5 sterren

Wanneer de (bijna) zestienjarige Joop samen met haar zusje naar Parijs gaat, ontdekt ze al snel dat niets is wat het lijkt. Ze maakt kennis met haar onbekende grootvader en leert dat haar zusje bepaald geen held is. Het meest schokkend is een belangrijke ontdekking over zichzelf, die haar ondanks de verwarring ook vleugels geeft.

Een puur en romantisch verhaal over een eerste liefde die alles anders maakt.

Het was maar dat ik dit boek had gewonnen, want anders had ik dit boek nooit gekocht. Het was maar dat ik dit boek gesigneerd kreeg, want anders had ik het al lang weggegeven. Want tjonge, wat was dit boek teleurstellend.

Om eerlijk te zijn had ik al niet zo goede dingen over Altijd Anders gehoord, maar omdat het maar 200 bladzijdes heeft besloot ik het toch maar te lezen. 

Op zich snap ik wel waarom Moon dit boek heeft aangekocht: het gaat over diversiteit en op dit moment is diversiteit in boeken hartstikke in. Maar verder is er níéts aan dit boek wat goed is.

Als eerste was Joop ontzettend irritant. Ze werd super vaak om (vaak nogal onbelangrijke) dingen boos.

Daarnaast was de schrijfstijl erg slecht. De zinnen waren soms te lang en verloren dan hun betekenis. Het leek te veel op spreektaal.

Ook was de manier waarop de personages praatten erg vreemd. Zo zaten er tussen de Nederlandse zinnen Engelse woorden. ENGELSE WOORDEN. Kom op, zo praat niemand. Ik heb nog nooit iemand van mijn leeftijd zo horen praten. Hier een paar voorbeelden. 

'Maar als ... ... leuk vindt, moet ze inderdaad very nice zijn en heel wat kunnen...'

'... bedankt. Jij blijft 4ever my best friend!'

'Zeg het nog eens, more, more,'

Ook kwamen er gewoon te veel mensen in een te korte tijd in het verhaal voor en werd er niet duidelijk uitgelegd hoe alle relaties in elkaar zaten. Zo raakte ik de hele tijd in de war met Joops ouders en werden oudere broers en zusen 'broertjes en zusjes' genoemd. Ontzettend verwarrend. Dacht ik dat Emma jonger was dan Joop, bleek ze ouder te zijn. Huh.

Als laatste ging het verhaal nergens over. Want wat was er eigenlijk precies gebeurt? Wat was de hoofdlijn? Precies, die was er niet. Het leek erop alsof er allemaal losse situaties bij elkaar waren geplakt. Zo slecht was het.

Joop gaat in het boek naar Parijs, maar om eerlijk te zijn was dat helemaal niet nodig geweest. Haar 'onbekende grootvader' heeft helemaal geen doel in het verhaal en is alleen maar bijzaak. Ook de proloog was overbodig. Want wat voegde het toe aan het verhaal? Helemaal niets!

Genoten heb ik niet van dit boek. Het was maar dat het 207 bladzijdes had, anders was ik al lang afgehaakt. 

Ik zuchtte ook toen ik de laatste pagina omsloeg, want ik hoefde het niet meer te lezen! Jee!

Altijd Anders raad ik niemand aan. Zelfs niet aan mensen die geïnteresseerd zijn in boeken over homoseksualiteit. Want dit boek is het niet waard om je tijd aan te besteden. En het is zeker je geld niet waard.  

(UPDATE: Ik kom er net achter dat dit boek het derde deel is in een serie (die niet per se als een serie hoeft worden gezien). Vandaar dat ik niets van Joops familie begreep. Maar toch. Als het wel een serie was had Ingrid heel kort moet vertellen wat er in de eerste twee boeken is gebeurd. In de boeken van Richelle Mead is dit bijvoorbeeld heel duidelijk. Zo hoeft de lezer de eerdere boeken niet te (her)lezen. En nog steeds: mijn mening blijft hetzelfde als vóór de update.)

Heb jij Altijd Anders gelezen?