Recensie: Schaduwliefde

Titel: Schaduwliefde
Auteur: Ruta Sepetys
Genre: Historical Fiction, Young Adult
Verschenen: April 2011
Pagina's: 368
Uitgever: Moon
Originele titel: Between Shades of Gray
Bindwijze: Hardcover
Prijs: 16,90
Cijfer: 8,5 of 5/5 sterren

Heb je je weleens afgevraagd hoeveel een mensenleven waard is? Die morgen was mijn broertje niet meer waard dan een horloge.

Het is 1941 en de vijftienjarige Lina is toegelaten tot de kunstacademie. Ze maakt zich op voor haar eerste afspraakjes met jongens en alles wat de zomer nog meer te bieden heft. Maar die ene nacht komt de Sovjetpolitie haar huis binnenvallen. Ze sturen haar vader naar de gevangenis en deporteren Lina samen met haar broertje en haar moeder naar Siberië.
De onbevreesde Lina vecht in het kamp voor haar leven en neemt zich voor haar familie en ontelbare lotgenoten te eren. Hiervoor wendt ze haar talent aan en ze legt de gruwelijke ervaringen vast in tekeningen en op het schrift. Wanneer Lina besluit haar tekeningen uit het kamp te smokkelen, riskeert zij haar leven. Zal ze haar vader in de gevangenis kunnen bereiken?

Schaduwliefde is een meeslepende roman die je adem beneemt, je hart verovert en je de wonderlijke kracht laat zien van de menselijke geest.

Nadat ik Zout van de Zee had gelezen was ik zo diep geraakt dat ik meer wilde van Ruta Sepetys. En dat deed ik, door Schaduwliefde te lezen, nadat ik het bijna elke dag in de bibliotheek zag. Onaangeroerd.

Voor ik aan dit boek begon wist ik al dat het heel goed moest zijn, want iedereen raadde het aan. Wat ik niet wist van Schaduwliefde, was dat het over de nicht van Joana ging. Joana kende ik al van Zout van de Zee. En dus begon ik mijn avontuur met Lina.

Ruta schrijft boeken over heel schokkende gebeurtenissen. Zo ging Zout van de Zee over de Wilhelm Gustloff, een schip dat zonk waar meer mensen op zaten dan bij de Titanic. En dit boek, dat ging over Rusland die mensen deporteerde vanuit hun buurlanden naar Siberië.

Omdat de zinnen erg kort waren (wat trouwens ook gold voor de hoofdstukken) vloog ik letterlijk door dit boek heen. Daarnaast was het verhaal ook erg spannend, dus ik had me ook niet zitten vervelen. Ruta's schrijfstijl heeft iets prettigs, waardoor ik het maar niet los kan laten.

Dat ik het verhaal super mooi vond is vast wel duidelijk. Toch is er iets wat ik toch jammer vond.
Alles zat in dit boek: de Dood, angst, oorlog, liefde... Alles verliep op een logische wijze. En toch... Toch was ik een beetje teleurgesteld met het einde.  De epiloog was naar mijn mening niet nodig geweest. Maar dat was ook het enige minpunt aan dit boek. De epiloog.

De Engelse cover vind ik ontzettend mooi, dus snap ik niet waarom uitgeverij Moon niet voor die cover heeft gekozen. Gezichten op covers zijn altijd al minpunten geweest in de boekenwereld, dus dat geldt bij dit boek ook. Ook de titel snap ik niet. Nou ja, aan de ene kant wel, maar aan de andere kant is het wel zo dat als iemand die nog nooit van dit boek heeft gehoord dit boek ziet hij of zij gaat denken dat dit boek alleen over de liefde gaat. Of de oorlogsversie van Vijftig Tinten Grijs (waar de Engelse titel trouwens ook een beetje op lijkt. Ik bedoel, heel erg veel...).

Schaduwliefde is een boek dat ik iedereen aanraad. Jong en oud. Het maakt niet uit wat je favoriete genre boeken is, want dit boek is hét boek dat iedereen gelezen moet hebben. Naast Ik Geef Je de Zon natuurlijk.

O, en trouwens haatte ik vroeger boeken die afspeelden in de Tweede Wereldoorlog. Nu is dat iets minder. (Maar ik haat boeken over het verzet nog steeds.) Ik heb leren houden van boeken als De Boekendief, Zout van de Zee en dus nu ook van Schaduwliefde.

Heb jij Schaduwliefde gelezen?