Recensie: The Hundred-Year-Old Man Who Climbed Out of the Window and Disappeared
Auteur: Jonas Jonasson
Genre: Humor, Contemporary
Verschenen: 12 juli 2012
Pagina's: 396
Uitgever: Hesperus Press
Originele titel: Hundraåringen som klev ut genom fönstret och försvann
Bindwijze: Paperback
Prijs: 9,99
Cijfer: 6,0 of 3/5 sterren
It all starts on the one-hundredth birthday of Allan Karlsson. Sitting quietly in his room in an old people’s home, he is waiting for the party he-never-wanted-anyway to begin. The Mayor is going to be there. The press is going to be there. But, as it turns out, Allan is not… Slowly but surely Allan climbs out of his bedroom window, into the flowerbed (in his slippers) and makes his getaway. And so begins his picaresque and unlikely journey involving criminals, several murders, a suitcase full of cash, and incompetent police. As his escapades unfold, we learn something of Allan’s earlier life in which – remarkably – he helped to make the atom bomb, became friends with American presidents, Russian tyrants, and Chinese leaders, and was a participant behind the scenes in many key events of the twentieth century. Already a huge bestseller across Europe, The Hundred-Year-Old Man Who Climbed Out of the Window and Disappeared is a fun and feel-good book for all ages.
In oktober 2014 ging ik voor het eerst naar American Book Center in Amsterdam. Aangezien ik er nog nooit geweest was kocht ik er een aantal boeken (duh). Eén daarvan was deze. De film was net uit en het leek wel interessant, dus huppekee, ik kocht het boek. Daarna heeft het anderhalf jaar in mijn kast gestaan, totdat ik het besloot mee te nemen naar Engeland (ik ging op vakantie) en ik erin begon te lezen. Ben ik ver gekomen? Ongeveer halverwege. Tenslotte heeft het nog een halfjaar in mijn kast gestaan totdat ik het vorige week zondag oppakte en in één keer uit las. Tja, zo kan het ook.
Waarom heeft het zo lang geduurd voordat ik dit boek uitlas? Laat ik gewoon direct zijn. Het verhaal bleek toch niet zo leuk te zijn als ik had verwacht en de schrijfstijl trok mij niet. Dé dingen die belangrijk zijn voor een boek, dus.
Het verhaal is interessant en origineel. Dat moet ik toegeven. De hoofdstukken gaan van het heden naar flashbacks van Allans leven en weer terug. De flashbacks zijn het interessantst, aangezien ze zeker gezien kunnen worden als historische fictie (met een grote twist, natuurlijk: Allan). Zo heb ik veel geleerd over politieke leiders uit de twintigste eeuw (al kende ik Mao Zhe Dong al). Het verhaal van het heden was ook interessant, omdat dat slaat op de titel, maar als ik mocht kiezen zou ik toch voor het verleden gaan.
De schrijfstijl was hetgeen waar ik het meest mee zat. Ik weet niet of het komt door de Engelse vertaling of dat het de schrijfstijl van Jonas Jonasson zelf is, maar ik kon het er gewoon niet mee hebben. Het was te... beschrijvend. Aan de ene kant is dat natuurlijk bijzonder, maar aan de andere kant stoorde ik mij hier heel erg aan.
Misschien is de film leuker dan het boek (ik denk het niet), dus die ga ik ooit nog kijken, maar ik denk niet dat ik nog een ander boek van Jonas Jonasson ga lezen. Het is niet zo dat dit boek zo slecht was, maar het is gewoon helaas niets voor mij. Ik ben wel blij dat ik dit boek eindelijk heb gelezen, want EINDELIJK. Eindelijk kan ik dit boek van mijn nog-te-lezen-lijst halen.
Houd je van boeken over oude mensen, avontuur, politieke leiders uit de negentiende eeuw, Zweden en dingen die echt kunnen zijn maar ongelooflijk ongeloofwaardig zijn? Dan is The Hundred-Year-Old Man Who Climbed Out of the Window and Disappeared iets voor jou. Twijfel je nog? Kijk dan de film.
Heb jij The Hundred-Year-Old Man Who Climbed Out of the Window and Disappeared gelezen?
Waarom heeft het zo lang geduurd voordat ik dit boek uitlas? Laat ik gewoon direct zijn. Het verhaal bleek toch niet zo leuk te zijn als ik had verwacht en de schrijfstijl trok mij niet. Dé dingen die belangrijk zijn voor een boek, dus.
Het verhaal is interessant en origineel. Dat moet ik toegeven. De hoofdstukken gaan van het heden naar flashbacks van Allans leven en weer terug. De flashbacks zijn het interessantst, aangezien ze zeker gezien kunnen worden als historische fictie (met een grote twist, natuurlijk: Allan). Zo heb ik veel geleerd over politieke leiders uit de twintigste eeuw (al kende ik Mao Zhe Dong al). Het verhaal van het heden was ook interessant, omdat dat slaat op de titel, maar als ik mocht kiezen zou ik toch voor het verleden gaan.
De schrijfstijl was hetgeen waar ik het meest mee zat. Ik weet niet of het komt door de Engelse vertaling of dat het de schrijfstijl van Jonas Jonasson zelf is, maar ik kon het er gewoon niet mee hebben. Het was te... beschrijvend. Aan de ene kant is dat natuurlijk bijzonder, maar aan de andere kant stoorde ik mij hier heel erg aan.
Misschien is de film leuker dan het boek (ik denk het niet), dus die ga ik ooit nog kijken, maar ik denk niet dat ik nog een ander boek van Jonas Jonasson ga lezen. Het is niet zo dat dit boek zo slecht was, maar het is gewoon helaas niets voor mij. Ik ben wel blij dat ik dit boek eindelijk heb gelezen, want EINDELIJK. Eindelijk kan ik dit boek van mijn nog-te-lezen-lijst halen.
Houd je van boeken over oude mensen, avontuur, politieke leiders uit de negentiende eeuw, Zweden en dingen die echt kunnen zijn maar ongelooflijk ongeloofwaardig zijn? Dan is The Hundred-Year-Old Man Who Climbed Out of the Window and Disappeared iets voor jou. Twijfel je nog? Kijk dan de film.
Heb jij The Hundred-Year-Old Man Who Climbed Out of the Window and Disappeared gelezen?
Ik vond dit boek wel erg tof, ik heb echt hardop moeten schaterlachen om de vele avonturen van de 100-jarige Alan. De andere boeken van Jonas Jonassong (zowel het Bommenmeisje en Gangster Anders) zijn me echter behoorlijk tegengevallen. Dus als je deze al niet zo goed vond, dan zou ik zijn andere boeken al helemaal niet aanraden ;)
BeantwoordenVerwijderenBedankt, ze lijken mij inderdaad niet echt leuk. :)
Verwijderen