Recensie: Boy21

Titel: Boy21

Auteur: Matthew Quick

Genre: Contemporary, Sports, Young Adult

Verschenen: 19 september 2016

Pagina's: 199

Uitgever: Lemniscaat

Originele titel: Boy21

Bindwijze: Hardcover

Prijs: 18,95

Cijfer: 7,0 of 4/5 sterren

Finley woont in Bellmont, een stad die wordt beheerst door geweld: de Ierse maffia, rassenrellen en drugs. Zelf is hij ’s nachts – als zijn vader werkt – thuis verantwoordelijk voor zijn gehandicapte grootvader. Zijn redding is basketbal. Zodra hij zijn shirt met nummer 21 aantrekt, kan hij alle ellende achter zich laten.
‘White rabbit’ wordt hij genoemd: de enige blanke speler in zijn team. En ook zijn vriendin, die hij overal naartoe zou volgen, is de ster van haar basketbalteam.
Maar dan komt Russ in de wijk wonen. Dit voormalige basketbalwonder heeft iets verschrikkelijks meegemaakt, waar hij niet over praat. Hij praat überhaupt nauwelijks en luistert alleen naar de naam... Boy21.
De coach van het basketbalteam stelt Finley – alsof hij niet al genoeg aan zijn hoofd heeft – verantwoordelijk voor het welzijn van Boy21.

Recensie

Gefeliciteerd, Leonard Peacock raakte mij diep van binnen, dus toen ik zag dat er een winactie was van Boy21 op Hebban.nl, moest ik meedoen, zonder enig benul waar het boek over ging. En toen ontving ik een mailtje en kreeg ik het boek thuis gestuurd. Bedankt!

Matthew Quick heeft een erg fijne schrijfstijl en zijn boeken bestaan uit erg korte hoofstukken (die ook niet erg dik zijn), dus het duurde niet lang of ik had Boy21 uit. En zo komen we hier.

Net zoals Gefeliciteerd, Leonard Peacock bevat dit boek een zwaar onderwerp, waar je pas op het laatst achterkomt. Hoe Matthew dat doet weet ik niet, maar ik vind het in ieder geval heel knap, want ik had het nooit geraden! Er wordt geprobeerd dit zware onderwerp te verdoezelen (door de hoofdpersoon zelf) door vooral over basketbal te gaan, wat ik eigenlijk niet had verwacht, aangezien ik de flaptekst niet had gelezen.

Er is een grote diversiteit aan personages, al was het gedoe met 'zwarten' en 'blanken' niet zo fijn om over te lezen, maar ja, zo gaat het in het echte leven ook. Zo, ik heb er weer iets bij geleerd, over de rassenscheiding in de Verenigde Staten.

Want dat is het toch? Boy21 speelt af in de VS, niet waar? Of is het nou Ierland? Hier zat ik het hele verhaal over te twijfelen. Als we hebben over basketbal en huidskleur denk ik aan de VS, maar nou zit er ook nog de Ierse maffia bij. Zitten die dan ook in de VS of speelt dit boek zich nou af in Ierland? Dat eerste lijkt logischer, aangezien ze het in dit boek ook hebben over New Hampshire, die zeker weten in de VS zit. Urgh. Ik ben in de war.

Het hele gedoe met Erin en Finley zorgden ook voor minpunten. Hoe Finley de hele tijd over haar praatte met wat ze op het dak deden... Nee dank je, het was een beetje te veel van het goede. Maar verder? Geen minpunten meer.

Boy21 is een boek ik niet per se aanraad, maar het is wel een boek die je ooit gelezen moet hebben. Eigenlijk geldt dit gewoon voor alle boeken van Matthew Quick. Mijn favoriet blijft toch Gefeliciteerd, Leonard Peacock, maar dit boek komt daar aardig in de buurt. Dus houd je van contemporary, basketbal en een goed boek, dan is Boy21 hét boek waar je naar zoekt.

Leesclubvragen

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom?

Finley (en Boy21 eigenlijk ook) ontwikkelt zich van een stille jongen die niets zegt tot iemand die door kan gaan als 'normaal', maar vooral Boy21 ondergaat een extreme ontwikkeling (op een positieve manier).

Meestal heb ik een favoriet personage als ik een boek lees, maar vreemd genoeg heb ik dat niet bij dit boek. Misschien omdat het te kort was?

2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur?

Het hoofdthema is 'sport', en om nog duidelijker te zijn, 'basketbal'. Matthew Quick heeft besloten om dit tot Finleys passie te benoemen en hier gaat het bijna het hele boek over. Maar ook de 'ruimte' en 'anders zijn' zijn belangrijke thema's, zoals Boy21's passie, en wat Boy21 en Finley allebei zijn.

3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal?

Jazeker, de titel dekt het verhaal helemaal. Boy21 verandert Finleys verhaal, dus dat het boek zo heet is niet zo raar. En Boy21 slaat natuurlijk op Boy21.

4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?

De schrijfstijl is niet zo moeilijk om te begrijpen en leest heel snel. Ik heb eerder Gefeliciteerd, Leonard Peacock gelezen, en ik ben niets anders gewend dan van Matthew Quick.

5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?

De opbouw van het verhaal is erg goed, want in het begin heb je geen idee waar het verhaal over gaat (en wat het zware onderwerp is), en het eindigt erg logisch. De plot ontwikkeld zich door langzaam meer en meer details weg te geven.

6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief).  

Matthew Quick gebruikt flashbacks om over het verleden te vertellen, wat erg interessant was, omdat Finleys verleden een grote rol spelen in het verhaal (al kom je daar later pas achter).

7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal?

Basketbal. Hier had ik niet verwacht dat het hele boek over zou gaan (aangezien ik de flaptekst niet had gelezen en ook niet aandachtig naar de cover had gekeken).

8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin?

Matthew Quick heeft mij met Boy21 zeker kunnen raken, door hier een vreselijk onderwerp in te verwerken, waar veel schrijvers niet over durven te schrijven. Dit is in positieve zin, al klinkt het wel negatief.

9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan?

Meestal heeft de auteur wel een boodschap, en dat is bij dit boek ook het geval. Ik denk dat Matthew Quick wilde meegeven dat het niet erg is om anders te zijn, en dat het soms goed is om over een trauma te praten. Maar vooral dat tweede.

10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?

De enige verwachting die ik had was dat het even goed zou zijn als Gefeliciteerd, Leonard Peacock en mijn verwachting is uitgekomen! Zeg je dat zo? Nou ja, dit boek blijkt zelfs beter dan ik had verwacht.

Heb jij Boy21 gelezen?