Recensie: This Is Where It Ends


24529123
Titel: This Is Where It Ends
Auteur: Marieke Nijkamp
Genre: Contemporary, Young Adult
Verschenen: 5 januari 2016
Pagina's: 285
Uitgever: Sourcebooks Fire
Nederlandse titel: 54 Minuten
Bindwijze: Hardcover
Prijs: 16,99
Cijfer: 8,0 of 5/5 sterren

10:00 a.m. The principal of Opportunity High School finishes her speech, welcoming the entire student body to a new semester and encouraging them to excel and achieve.10:02 a.m. The students get up to leave the auditorium for their next class.10:03 a.m. The auditorium doors won't open.10:05 a.m. Someone starts shooting.

Told from four different perspectives over the span of fifty-four harrowing minutes, terror reigns as one student’s calculated revenge turns into the ultimate game of survival.


Dat een Nederlandse schrijver een Engels boek uitgeeft komt niet vaak voor (vooral niet als die door Amerikaanse BookTubers wordt gehauld), dus dat This Is Where It Ends opviel, was niet raar. Sindsdien stond het op mijn nog-te-lezen-lijst, maar er was nooit een reden geweest om het nú te lezen, totdat boekhandel Stevens bekend maakte dat dit boek het volgende boek zou zijn dat ze zouden bespreken bij The Hungry Readers, hun leesclub. Hier wilde ik natuurlijk bijzijn, dus las ik This Is Where It Ends zo snel mogelijk als ik kon.

Het verhaal gaat over een schietpartij op een school in Alabama. Ik heb eerder Hate List van Jennifer Brown gelezen dat ook over een schietpartij gaat, maar dat boek ging meer over wat er daarná gebeurde en niet tijdens de schietpartij. Dat is wel het geval bij dit boek, wat het spannender maakte. Ik vreesde letterlijk voor de personages. Urgh, die rillingen die ik kreeg tijdens het lezen...

Schietpartijen zijn geen dingen die vaak voorkomen in Nederland, dus dat Marieke heeft besloten hierover te schrijven vind ik heel dapper van haar (geen idee waarom ik het woord 'dapper' noem, maar je snapt het hopelijk wel).

Marieke heeft een fijne schrijfstijl, waar je doorheen vliegt. Het is daarom ook niet zo vreemd dat ik This Is Where It Ends in één dag uit had. En natuurlijk ook omdat het verhaal ontzettend spannend is.

Claire's verhaal deed mij ontzettend denken aan Wat Jij Niet Ziet, een van mijn favoriete boeken, wat voor pluspunten zorgde. Dat Sylvia en Tomás Hispanics waren en er ook nog eens een homoseksueel in het verhaal zit, zorgden voor nog meer pluspunten. Diversiteit is goed, toch? (Behalve als het té ongeloofwaardig wordt.) Goed gedaan, Marieke.

Het beste is om niet veel te weten over This Is Where It Ends als je het gaat lezen, behalve dat het over een schietpartij op een school gaat (voor het geval je daar liever niet over wilt lezen), zodat je door alles overspoeld kan worden en van het verhaal kunt 'genieten'. Spoilers zijn bij dit boek echt iets wat je níét wilt hebben.

Ik werd in ieder geval totaal verrast en geraakt. Ik hoop dat dat ook bij jullie zo zal zijn als je het nog niet hebt gelezen. This Is Where It Ends is een boek dat ik aanraad, omdat het één, over iets gaat waar wij, Nederlanders en Belgen, niet zoveel over weten en twee, het een boek is wat je gewoon gelezen moet hebben.

Heb jij This Is Where It Ends gelezen?

Reacties

Populaire posts