Recensie: It

Titel: It
Regisseur: Tommy Lee Wallace
Gebaseerd op: Het van Stephen King
Acteurs: Richard Thomas, Tim Reid, Annette O'Toole
Afleveringen: 2
Genre: Drama, Fantasy, Horror
Verschenen: 18 november 1990
Duur: 192 minuten
Cijfer: 7,5 of 4/5 sterren

In 1960, a group of social outcasts who are bullied by a gang of greasers led by Henry Bowers are also tormented by an evil demon who can shape-shift into a clown and feed on children's fears and kill them. After defeating the demonic clown as kids, it resurfaces 30 years later and they must finish it off as adults once again. (IMDb.com)

Op IMDb.com stond een lijstje met films die als inspiratie dienden voor Stranger Things (die ga ik hier delen, maar op dit moment ben ik er nog mee bezig) en de een van die films was It, gebaseerd op het gelijknamige boek van Stephen King. Dat was al een reden waarom ik deze film wilde zien, maar er was ook nog een tweede reden. Volgend jaar komt het eerste deel van de remake van It in de bioscoop en Finn Wolfhard (Mike in Stranger Things) speelt erin, dus wil ik die film graag zien. Nee, niet graag. Heel graag. Want Stranger Things!

Vorige week zaterdag kwam deze film toevallig (was het wel toeval?) op tv (op Veronica) en mijn keuze was om die avond Once Upon A Time te kijken of It. Mijn keuze was snel gemaakt en niet veel later zat ik op de bank en keek ik vol verwachting naar de film met de beruchte Pennywise de clown.

Helaas heb ik het boek nog niet gelezen (daarom staat het ook op mijn verlanglijst), dus kan ik ook niet zeggen wat bij de film nou anders is dan bij het boek, maar van wat ik het gezien, ben ik best wel tevreden.

De eerste aflevering (of deel één) gaat over The Losers Club als ze nog kinderen zijn en hoewel hier de 'Pennywise-momenten' heel erg makkelijk te raden waren (ik wist bijvoorbeeld gewoon dat Pennywise zou komen), kon ik er toch van genieten. De oplossing, als de kinderen denken dat ze Het verslagen hebben, kwam helaas wat minder goed over. Natuurlijk was Het nog niet verslagen! Dachten ze echt dat een oorbel hen had gered van Het?! Toch bleef dit deel erg leuk. En verheugde ik me op deel twee.

Het tweede deel was minder leuk om te zien dan het eerste deel. Het was grappig (?) om te zien waar The Losers Club nou terecht was komen en hoe iedereen nu leefde. (En hoe iedereen weer terug ging naar Derry.) Uiteraard waren de personages niet meer precies zoals ze waren als toen ze klein waren (Richie was echt vreselijk geworden qua karakter), maar toch. Ze bleven The Losers Club (niet negatief bedoeld, hoor).

Nu gingen ze beter en slimmer met Pennywise om, dus dat was ook erg leuk om te zien. Het enige wat echt tegenviel was het einde, want die was zo onrealistisch en plots en helemaal niet meer eng. Geen wonder dat Veronica zei dat deze film twaalf-plus was. Hopelijk doen ze het beter in de remake. En hopelijk is het boek ook beter (het heeft meer dan duizend pagina's, dus ik hoop echt dat ik mijn tijd niet vergooi als ik het lees). Maar echt. Het einde. Urgh.

Als we niet over het einde spreken is It een leuke film. Nou ja, leuk, het is en blijft wel horror. (Al heb ik nu wel ontdekt dat ik niet bang ben voor clowns.) Een aanrader voor fans van oude horrorfilms. Ik kijk echt uit naar de remake (en ik hoop dat de remake-Richie niet dood gaat (want je weet het maar nooit met remakes)). En het boek. En de andere films waar Stranger Things op is gebaseerd. Urgh, ik moet echt iets gaan doen met mijn leven.

Heb jij It gezien?