Recensie: Geachte Heer M.

Titel: Geachte Heer M.
Auteur: Herman Koch
Genre: Literatuur
Verschenen: 6 mei 2014
Pagina's: 430
Uitgever: Ambo Anthos
Bindwijze: Hardcover
Prijs: 22,95
Cijfer: 7,5 of 4/5 sterren




In Geachte heer M. had de eens zo gevierde schrijver M. zijn grootste succes met een roman over de geruchtmakende verdwijning van Jan Landzaat. Deze leraar geschiedenis verdween na een korte affaire met een bloedmooie leerlinge, en werd voor het laatst gezien bij het vakantiehuisje waar zij met haar nieuwe vriendje verbleef. De roman was een bestseller en betekende M.'s internationale doorbraak, maar nu, aan het eind van zijn carrière, raakt hij steeds meer in de vergetelheid. 

Maar niet bij zijn mysterieuze benedenbuurman, die M. scherp in de gaten houd. Wat heeft hij met de verdwijningszaak te maken?

Met vlijmscherpe pen vertelt Herman Koch het intigrerende verhaal van een aftakelende schrijver, twee verliefde tieners en een verdwenen leraar. Door de bestseller lijkt hun lot voor eeuwig met elkaar te zijn verbonden.

Geachte Heer M. is een grootse roman over jaloezie en afgunst, vriendschap en liefde. Met zijn wereldwijd geroemde scherpe blik ontziet Herman Koch ook nu weer niets en niemand.

Nadat ik Het Diner had gelezen zat er in mijn editie van dat boek nog een proefhoofdstuk van Geachte Heer M.. Het hoofstuk sprak mij zo aan dat ik het boek heel graag wilde lezen. Een paar dagen later ging ik naar de bibliotheek en leende ik het. En nu heb ik het uit.

Net zoals Het Diner heeft Geachte Heer M. dezelfde opbouw. Ik kwam midden in het verhaal terecht: ik wist niet wat er gebeurd was en ik wist niet wat er ging gebeuren. Alles was een mysterie. Ook had ik geen idee wie de verteller was. Zijn naam werd niet genoemd. Pas later in het boek kwam ik erachter.

Wat ik erg leuk vind aan Geachte Heer M. is dat ik beetje bij beetje het geheel van het verhaal begon te zien. Het verhaal wordt bekeken vanuit het gezichtspunt van verschillende personages, waardoor te zien is wat er precies is gebeurd. Ieder personage heeft zijn eigen stem, wat laat zien dat Herman Koch niet zomaar verzint. Omdat de schrijfstijl erg prettig te lezen is kwam ik vlot door het boek heen. Het begin ging iets langzamer, omdat ik geen idee had welke kant het verhaal op zou gaan en wie de verteller was.

De cover geeft op het eerste gezicht niets weer over het verhaal, maar als je het boek gelezen hebt weet je wat het betekent. Wat dat precies is kan ik natuurlijk niet zeggen. Het wordt namelijk op het einde pas helder. Wat ik wel kan zeggen is dat ik de cover erg passend is bij het verhaal.

Hoewel ik in het begin van het boek niet echt enthousiast was, vind ik dat dit boek het wel waard is om gelezen te worden. Staat dit boek op je literatuurlijst? Dan raad ik het je zeker aan om dit boek te lezen. Vooral als het niet echt hebt met boeken over de Tweede Wereldoorlog. De schrijfstijl is erg makkelijk waardoor je geen echte lezer hoeft te zijn.

Wel moet je alle belangrijke punten in het verhaal onthouden, omdat je anders helemaal in de war raakt en dan snap je dit boek niet. Ik onthoud belangrijke punten en details vanzelf, maar anderen misschien niet. Dit boek is geen detective, maar de manieren hoe je achter het verhaal komt lijken er wel heel erg op.
Boeken waarbij nagedacht moet worden (maar niet te veel) vind ik fijn, dus ik ga zeker meer boeken lezen van Herman Koch.

Als laatste raad ik je aan als je niet in het verhaal komt gewoon door te zetten. Dat heb ik ook gedaan en daar heb ik geen spijt van. Geachte Heer M. heeft namelijjk een erg bijzonder verhaal!

Heb jij Geachte Heer M. gelezen?