Recensie: Charisma

Titel: Charisma

Auteur: Jeanne Ryan

Genre: Science Fiction, Thriller, Young Adult

Verschenen: 15 augustus 2015

Pagina's: 256

Uitgever: Van Goor

Originele titel: Charisma
Bindwijze: Paperback

Prijs: 18,99

Cijfer: 6,0 of 3/5 sterren

Aislyn is verlegen. Zo erg dat ze wegvlucht van feestjes en opziet tegen haar bijbaantje als badmeester in een druk zwembad. Dan krijgt ze de kans om alles te veranderen: een dokter biedt haar een dosis Charisma aan, een gentherapie die haar het stralende middelpunt zal maken. 

De therapie is niet volledig getest, maar Aislyn kan het aanbod niet weerstaan. Zodra het medicijn in haar bloed zit, begint het te werken. Vanaf dan is ze levendig, innemend en populair. Gek genoeg merkt ze dat anderen hetzelfde gedrag vertonen. Eerst lijkt alles beter dan het was, maar als mensen ziek worden en zelfs sterven, slaat de angst toe...

Toen ik Charisma voor her eerst zag wilde ik het al lezen. Boeken over experimenten heb ik altijd al interessant gevonden, neem BZRK van Michael Grant en Project Persefone van Michelle Gagnon als voorbeeld. Zo kon ik dit boek niet laten liggen toen ik het op het Boekenfestijn zag en nam ik het mee naar huis. 

Om de een of andere reden kwam ik niet in dit boek. Het was maar dat ik niets te doen had en niet te veel tijd wilde besteden aan Charisma, want anders had ik het gewoon aan de kant gelegd en was ik iets anders gaan doen. 

In principe zit het zo: het idee van de gentherapie en Charisma was ontzettend interessant. Ik wilde daar meer over weten. Daarnaast was het erg origineel, want ik had nog nooit boeken gelezen over gentherapieën (en er van gehoord). 

Het enige waar ik mij aan stoorde was de hoofdpersoon, Aislyn. 

Ik snap haar ideeën wel, waarom ze zo denkt, maar ik kon haar echt niet uitstaan. Ze dacht namelijk de hele tijd dat zíj gelijk had en zag haar eigen fouten niet in. Verder zat ze ook nog eens heel vaak te zeuren, werd ze super snel boos en vond ze zichzelf zo belangrijk dat ze niet meer luisterde naar de rest (en dus domme dingen deed, die dan toevallig goed verliepen en ze dus triomfantelijk deed). 

Het verhaal kon dan nog zo goed zijn, Aislyn was dat niet. De hoofdpersoon is erg belangrijk in een verhaal, dus dit verklaart de drie sterren. 

De schrijfstijl was fijn om te lezen, en omdat er ook nog eens een film van komt, sta ik klaar om Nerve, of Lef, de originele titel in het Nederlands, te lezen. En om daarna de film te zien. 

Charisma is een boek dat ik aanraad als je geïnteresseerd bent in verhalen over wetenschappelijke experimenten voor jongeren. 

Hoewel ik niet denk dat Aislyn een fijn personage om over te lezen is, is dit boek dat wel. 

Daarnaast heeft het een mooie cover. De konijnen staan (natuurlijk) voor 'proefkonijnen' en de kleurkeuze is erg opvallend en mooi (ondanks dat ik normaal niet zo'n fan ben van roze).

Heb jij Charisma gelezen?