Recensie: Mischling
Auteur: Affinity Konar
Genre: Historical Fiction
Verschenen: 1 november 2016
Pagina's: 368
Uitgever: Signatuur
Originele titel: Mischling
Bindwijze: Paperback
Prijs: 21,99
Cijfer: 8,0 of 4,5/5 sterren
Stacha en Perle waren één, tot nazidokter Mengele hun magische wereld betreedt.
Het is 1944 als de onafscheidelijke tweelingzusjes Perle en Stacha in Auschwitz aankomen. Ze zijn mischling: blond haar en bruine ogen, Arisch en Joods tegelijk. Nazidokter Mengele plaatst ze meteen in zijn experiment. Ze proberen de gruwel te overstijgen met hun zelfverzonnen taal en magische wereld. Tot Perle verdwijnt. Stacha kan niet geloven dat Perle dood is. Na de bevrijding trekt ze met een jongen uit het kamp, die ook zijn tweelingbroer verloor, door het verwoeste Polen op zoek naar Perle. Een tocht vol hoop en gevaar, gedreven door wraak: ze willen ook Mengele vinden… In een onthutste wereld gaan ze op zoek naar een mogelijke toekomst.
Voor HebbanBuzz kreeg ik Mischling thuisgestuurd. Dit boek sprak mij aan doordat Anthony Doerr, de schrijver van All the Light We Cannot See, het geblurbd had (al heb ik dat boek nog niet gelezen). Niet veel later kwam het aan en kon ik beginnen met lezen!
Mischling gaat over Stacha en Perle, die aankomen in het concentratiekamp van Auschwitz. Hier worden ze gebruikt als experimenten en krijgen ze allerlei stofjes toegediend waardoor ze verminkt worden.
Dat het verhaal hierover zou gaan wist ik niet, aangezien ik de flaptekst niet had gelezen. Een grote fout? Niet echt, want nu begon ik het verhaal zonder enig idee waar het over zou gaan. Wat niet zo fijn was, was dat het een nogal zwaar onderwerp is en ik mij hierop niet had voorbereid. Tja, iedere voordeel heeft een nadeel.
Stacha en Perle's verhaal is erg mooi, maar ook vooral hoe ze de wereld beschrijven. Laat ik gewoon zeggen dat Affinity Konar een mooie en fijne schrijfstijl heeft, al vroeg ik mij af en toe af of de meisjes niet een té volwassen stem hadden (ze zijn twaalf).
Wat vaak het probleem is bij meerdere vertellers in een boek, is dat de stemmen te veel op elkaar lijken en het dus lijkt alsof er maar één persoon de verteller is. Hier was dat het geval. Stacha en Perle's stem lijken te veel op elkaar, maar misschien was dat ook wel de bedoeling, aangezien ze beschreven worden dat ze heel erg op elkaar lijken.
Het enige andere minpunt aan Mischling is het einde. Een zwaar verhaal als dit zou toch een zwaar einde hebben? Niet dus. Maar daar ben ik eigenlijk best blij mee, want anders had ik het niet aangekund en zou dit boek te deprimerend zijn.
Waar The Book Thief van Marcus Zusak vooral gaat over het leven tijdens de Tweede Wereld Oorlog voor een 'gewone' Duitser, gaat dit boek over het leven in een concentratiekamp voor tweelingen. Omdat wij bij Geschiedenis daar bijna niets over leren was het erg interessant om te zien hoe ze behandeld werden en is dit boek daarom een aanrader. Ook natuurlijk omdat het een mooi verhaal is en dit boek veel populairder moet worden. Ben je fan van The Book Thief? Dan raad ik dit boek zeker aan. Ben je gewoon nieuwsgierig? Dan raad ik dit boek ook aan. Gewoon, lees. Dit. Boek.
Heb jij Mischling gelezen?
Mischling gaat over Stacha en Perle, die aankomen in het concentratiekamp van Auschwitz. Hier worden ze gebruikt als experimenten en krijgen ze allerlei stofjes toegediend waardoor ze verminkt worden.
Dat het verhaal hierover zou gaan wist ik niet, aangezien ik de flaptekst niet had gelezen. Een grote fout? Niet echt, want nu begon ik het verhaal zonder enig idee waar het over zou gaan. Wat niet zo fijn was, was dat het een nogal zwaar onderwerp is en ik mij hierop niet had voorbereid. Tja, iedere voordeel heeft een nadeel.
Stacha en Perle's verhaal is erg mooi, maar ook vooral hoe ze de wereld beschrijven. Laat ik gewoon zeggen dat Affinity Konar een mooie en fijne schrijfstijl heeft, al vroeg ik mij af en toe af of de meisjes niet een té volwassen stem hadden (ze zijn twaalf).
Wat vaak het probleem is bij meerdere vertellers in een boek, is dat de stemmen te veel op elkaar lijken en het dus lijkt alsof er maar één persoon de verteller is. Hier was dat het geval. Stacha en Perle's stem lijken te veel op elkaar, maar misschien was dat ook wel de bedoeling, aangezien ze beschreven worden dat ze heel erg op elkaar lijken.
Het enige andere minpunt aan Mischling is het einde. Een zwaar verhaal als dit zou toch een zwaar einde hebben? Niet dus. Maar daar ben ik eigenlijk best blij mee, want anders had ik het niet aangekund en zou dit boek te deprimerend zijn.
Waar The Book Thief van Marcus Zusak vooral gaat over het leven tijdens de Tweede Wereld Oorlog voor een 'gewone' Duitser, gaat dit boek over het leven in een concentratiekamp voor tweelingen. Omdat wij bij Geschiedenis daar bijna niets over leren was het erg interessant om te zien hoe ze behandeld werden en is dit boek daarom een aanrader. Ook natuurlijk omdat het een mooi verhaal is en dit boek veel populairder moet worden. Ben je fan van The Book Thief? Dan raad ik dit boek zeker aan. Ben je gewoon nieuwsgierig? Dan raad ik dit boek ook aan. Gewoon, lees. Dit. Boek.
Heb jij Mischling gelezen?
Reacties
Een reactie posten