Recensie: Hansel and Gretel: Witch Hunters

Titel: Hansel and Gretel: Witch Hunters
Regisseur: Tommy Wirkola
Gebaseerd op: Hans en Grietje
Acteurs: Jeremy Renner, Gemma Arterton, Peter Stromare
Genre: Action, Fantasy, Horror
Verschenen: 28 februari 2013
Duur: 88 minuten
Cijfer: 7,0 of 4/5 sterren

The siblings Hansel and Gretel are left alone in the woods by their father and captured by a dark witch in a candy house. However they kill the witch and escape from the spot. Years later, the orphans have become famous witch hunters. When eleven children go missing in a small village, the Mayor summons Hansel and Gretel to rescue them, and they save the red haired Mina from the local sheriff who wants to burn her, accusing Mina of witchcraft. Soon they discover that the Blood Moon will approach in three days and the powerful dark witch Muriel is responsible for the abduction of children. She intends to use the children together with a secret ingredient in a Sabbath to make the coven of witches protected against the fire. Meanwhile Hansel and Gretel disclose secrets about their parents. (IMDb.com)

Toen ik It zat te kijken, kreeg ik tijdens de reclames steeds te zien dat die week daarna Hansel & Gretel: Witch Hunters op tv te zien zou zijn. Omdat ik nogal houd van sprookjes hertellingen, besloot ik om deze film te kijken. Daarnaast kende ik het al sinds het was uitgekomen, en ben ik fan van Marvel, dus wilde ik Jeremy Renner ook eens zien als hij geen Hawkeye was.

Sprookjes hertellingen lijken de laatste tijd helemaal 'in' te zijn, als begint dat ook minder te worden. Ik heb eerder Red Riding Hood gezien, met Amanda Seyfried als Roodkapje, en die film is heel erg vergelijkbaar met deze, alleen dan minder smerig. Van wat ik mij kan herinneren, dan.

Deze hertelling is dan ook erg bijzonder, omdat wij ons eigenlijk bijna nooit afvragen hoe Hans en Grietje nou gewoon verder konden leven toen ze terug waren gekomen bij hun vader, zonder trauma te hebben opgelopen. Hansel & Gretel is in dat opzicht erg origineel. Wie had namelijk verwacht dat zij heksenjagers zouden worden?

Maar dat was ook wel het enige goede van deze film. Benjamin, die door Thomas Mann wordt gespeeld (en bekend is als Greg van Me and Earl and the Dying Girl, die weer gebaseerd is op het gelijknamige boek van Jesse Andrews), is zo'n typische personage die in bijna alle films voorkomt met mensen die 'bijzonder' zijn. Al was hij wel een leuke toevoeging, zeg dat wel.

Hansel & Gretel is niet voor niets een zestien-plus film. Er gaan ontzettend veel mensen dood en niet op een kindvriendelijke manier, als die al bestaan. De meesten (ook heksen) gaan door doordat hun hoofd eraf wordt geblazen, geslagen, gestampt, gehakt, gesneden en ga zo maar door. En dat is helaas allemaal té goed te zien... Het is alsof Tommy Wirkola een spannende horror film probeerde te maken, maar dat is totaal mislukt, want het was één, totaal niet eng, en twéé, was de hele film nogal cliché, dus niet spannend. En die lichamen zonder hoofden, die maakten het niet eng, maar smerig, maar dan op een manier waarbij je niet bang wordt maar denkt: 'Dat had echt niet gehoeven.'

Hansel & Gretel: Witch Hunters is een leuke film om te kijken met een origineel idee, maar als het om kwaliteit gaat scoort het weinig punten. Ben je op zoek naar een vermakelijke film waarbij weinig nagedacht hoeft te worden en met veel actie? Dan is dit perfect. Wil je meer diepgang in het verhaal? Blijf verder zoeken. En nog één ding: waarom ziet Hansel er veel ouder uit dan Gretel als ze volwassenen zijn? Ik bedoel, als kinderen lijken ze ongeveer even oud, dus waarom is Hansel veel sneller ouder geworden?

Heb jij Hansel & Gretel: Witch Hunters gezien?